De Griekse crisis begon toen Andreas Georgiou, de nieuwe baas van Elstat, het Griekse bureau voor de statistiek, in 2010 ontdekte dat de Griekse overheid jarenlang vervalste gegevens over het begrotingstekort en de staatsschuld naar Eurostat in Luxemburg stuurde. Andreas pakte zijn rekenmachine en berekende dat beide fors hoger waren dan Griekenland had gerapporteerd. Dat was het begin van de crisis, die de andere eurolanden tot nu toe ettelijke honderden miljarden euro heeft gekost.

Tussen alle hulpprogramma’s, noodleningen en economische ellende door leek er toch één lichtpuntje te bestaan: de rest van Europa zou in ieder geval voortaan de Griekse cijfers kunnen vertrouwen en op basis van juiste gegevens kunnen handelen. Leek, want in de praktijk…

Deskundigen van Eurostat hebben onlangs een rapport over hun Griekse zusterinstelling gepubliceerd. Hun conclusie: de Griekse statistieken voldoen nog steeds niet aan de Europese standaarden. In de kern is er helemaal niets veranderd.

Andreas Georgiou woont al jaren niet meer in Athene. Hij is teruggegaan naar de Verenigde Staten. En dat is maar goed ook, want was hij in Griekenland gebleven, dan zat hij in de gevangenis! Georgiou is namelijk de gebeten hond in Griekenland. Velen in de media, de politieke elite en de gewone Griek zien hem als de bron van alle kwaad. Hij en twee van zijn naaste medewerkers werden aangeklaagd voor het handelen tegen het nationaal belang van het land en strafrechtelijk vervolgd voor –o ironie– valsheid in geschrifte en samenzwering tegen de Griekse staat; kortom, van landverraad. Georgiou was zo gehaat dat hij niet meer veilig over straat kon.

Enkele lagere rechtbanken spraken hem vrij, maar de Griekse overheid zette de rechtszaak door tot het Griekse Constitutionele Hof. Met succes. Het hof veroordeelde Georgiou onlangs tot een gevangenisstraf van een jaar omdat hij de statistiekendoofpotaffaire aan het licht bracht. De rechters vonden het niet nodig zich te buigen over de vraag of de berekeningen van Georgiou correct waren, en de eerdere berekeningen van Elstat dus verkeerd waren. Nee, de beste man kreeg celstraf omdat hij zijn berekeningen bekend had gemaakt!

Met andere woorden, de Griekse overheid en het Griekse rechtssysteem vervolgden en veroordeelden de man die niets anders deed dan de Europese standaarden toepasen op het gebied van economische statistieken, terwijl ondertussen diegenen die voor 2009 jarenlang met opzet vervalste cijfers naar Luxemburg stuurden, vrij rondlopen en vaak zelfs nog steeds werken bij Elstat. Tegen geen van hen is ooit een aanklacht ingediend, laat staan dat de Griekse justitie een onderzoek is gestart. Als echter Georgiou nog ooit in Athene zal landen, wordt hij meteen gearresteerd.

Griekenland krijgt noodhulp van de belastingbetaler uit alle andere eurolanden, ook uit landen waar het gemiddeld jaarinkomen aanmerkelijk lager is dan in Griekenland en waar mensen later dan de Grieken met pensioen gaan. Ondertussen laat het land met het proces tegen en de veroordeling van Georiou duidelijk zien dat het niet van plan is zich iets aan te trekken van de Europese regels over in dit geval economische statistieken, hoewel het verplicht is die regels in acht te nemen. De overheid zegt ook tegen alle andere Griekse ambtenaren dat ze het niet in hun hoofd moeten halen EU-regels te eerbiedigen; doen ze dat wel, dan wacht de cel. Ze zijn blijkbaar niet van plan te stoppen met liegen. Ook de vakbonden waren vanaf het begin tegen de man die, nogmaals, niets anders deed dan de Europese standaarden handhaven binnen Elstat.

Ondertussen geldt dat de rest van de EU er nog steeds niet zeker van kan zijn dat de Griekse cijfers kloppen, maar wél zeker kan zijn dat het land niet van plan is zich anders te gedragen dan voor de crisis. Als dat geen reden is Griekenland uit de euro te zetten, dan weet ik het niet meer.

De auteur is monetair econoom en publicist.