Dat bleek vrijdagmorgen en donderdag tijdens de bespreking van een rapport over dit onderwerp. De general assembly van de kerk stemde in met een besluittekst waarin ze stelt „niet te geloven dat er voldoende theologische gronden zijn om ambtsdragers te verbieden voor te gaan tijdens het bevestigen van een huwelijk van personen van hetzelfde geslacht.”

De temperatuur tijdens de vergadering in de historische Assembly Hall liep donderdag hoog op. Dat de sfeer niet omsloeg was mede te danken aan synodevoorzitter dr. Derek Browning, die de ruim 500 aanwezigen verzocht zich te onthouden van steunbetuigingen „gezien de gevoeligheid van dit onderwerp.”

Onder leiding van prof. dr. Iain Torrance bezon de werkgroep zich op het zevende rapport binnen tien jaar over huwelijk en seksualiteit. Hun rapportage begint met de verklaring dat op het punt van het homohuwelijk het onderscheid tussen conservatieven en progressieven in de kerk niet keihard is. Vervolgens worden verschillende opties voor de uitleg van Bijbelteksten over het huwelijk besproken en volgt een redenatie over de ontwikkelingsgeschiedenis van de mensenrechten, waarbij het rapport erkent dat „de kerk vaak gefaald heeft om de christelijke roeping en identiteit van andersgeaarden te herkennen en te beschermen.”

Vervolgens beschrijven de opstellers de opvattingen over het huwelijk binnen de christelijke wordingsgeschiedenis, om te concluderen dat „er door de eeuwen heen geen sprake is van een en dezelfde huwelijksopvatting.” Dat laatste opent de deur naar een argumentatie waarbij voortplanting niet meer als het belangrijkste doel van het huwelijk gezien wordt: „Het huwelijk heeft ook waarde buiten de voortplanting om.” Daarom kunnen „ook verbintenissen die niet gericht zijn op de voortplanting getuigen van Gods trouw en heiligheid.”

Voor ruim een derde van de afgevaardigden bleek deze stellingname te ver te gaan. „Waarom stelt Jezus dan uitdrukkelijk in Mattheüs 19 dat het huwelijk een verbintenis is tussen man en vrouw volgens de scheppingsorde?” zo luidt een vraag. Volgens Torrance is de opsomming niet limitatief. Anderen herkennen zich niet in hoe het rapport de conservatieve opvattingen beschrijft: alsof traditionele uitleggers geen aandacht zouden hebben voor de context of voor andersgeaarden. Torrance stelt dat de commissie absoluut geen karikatuur wil schetsen, maar juist op zoek is gegaan „naar het midden tussen liberalen en evangelicalen. Ik wil ze beiden niet verliezen.” Daarom vraag het rapport ook om bescherming van ambtsdragers die principieel weigeren een homohuwelijk te sluiten.

Instemmers met het rapport benadrukten dat hun voorstem verdere verwijdering binnen de kerk moet tegengaan. „We willen een kerk zijn voor heel Schotland en openstaan voor iedereen; maar al die verscheidene opvattingen en verschillen, vooral die tussen de stad en het platteland, zijn haast niet bijeen te brengen”, aldus een predikant.