„De commando- en communicatiestructuur van New York was en is rondweg een schandaal”, aldus John Lehman, een van de Republikeinse commissieleden. Voordat de commissie met verhoren begon van topmedewerkers van politie en brandweer, gaf zij een overzicht van de gebeurtenissen op de catastrofale dag. In een begeleidend rapport werd daarbij een aantal technische en organisatorische mankementen opgesomd.

Volgens het stafrapport van de commissie werden de moedige reddingspogingen van tal van brandweerlieden en politemannen ondermijnd door communicatieapparatuur die niet werkte, gebrekkige communicatie tussen politie en brandweer en door traditionele rivaliteiten tussen beide korpsen. Volgens Lehman was het rampenplan van New York in 2001 „niet eens op het niveau van onze padvinders.” Vice-voorzitter Lee Hamilton van de commissie noemde het nieuwe rampenplan van de stad „een leidraad voor verwarring.”

Thomas Von Essen, chef van de brandweer in 2001, bestreed de kritiek van de commissie. „U doet alsof alles op de elfde september misging, en dat is eenvoudigweg niet juist”, aldus Von Essen. De scherpe vragen van de commissieleden werden soms begeleid door applaus en toejuichingen van nabestaanden van slachtoffers. Commissievoorzitter Kean moest hen verschillende malen tot kalmte manen.

Niet alle nabestaanden waren tevreden over het werk van de commissie. „Het is goed dat alles wat met de septemberaanslagen te maken heeft straks in één eindrapport komt, maar feitelijk heb ik vandaag weinig gehoord dat niet al bekend was”, aldus Beverly Eckert, die bij de aanslag op het World Trade Center in New York haar man verloor.

Woensdag getuigden oud-burgemeester Rudolph Giuliani en zijn opvolger Michael Bloomberg voor de commissie.