De wet van de boerderij
In en rond onze vensterbank is het momenteel weer een drukte van belang. De jongens zijn driftig in de weer met de kleine kas die in het zonlicht staat. Gevuld met moestuintjes. Goudsbloem, komkommer, peterselie, juffertje-in-het-groen, tijm en phacelia.
Dit keer dus ook bloemen. De laatste soort als bijenvriend om de bijenpopulatie in ons land weer wat op peil te brengen. Niet onaardig. Je zou kunnen zeggen dat het weer een uitgekiende marketingstunt is. Maar alle biologen en pedagogen zullen ook wel vinden dat het een prachtige manier is om kinderen wat inzicht in de natuur mee te geven.
Nu behoeft dit af en toe wel wat bijsturing. Anders zouden de plantjes al spoedig verdronken zijn. Elke dag een plens water is te veel. Het opschietend groen wordt ongeveer dagelijks gemeten en er is inmiddels een heuse competitie gestart. Mijn plantje groeit sneller dan het jouwe. Al dan niet met enige triomf.
Het is inderdaad prachtig om het jonge groen in de natuur en binnenshuis te zien ontluiken. Wonderlijk gemaakt. Duurzaam geteeld. Met de nodige zorg, geduld en toewijding zullen straks prachtige vruchten, kruiden en bloemen onze tuin en ons bord verrijken.
Het geheel deed me onwillekeurig denken aan de wet van de school en de wet van de boerderij, de metafoor die Stephen Covey nogal eens gebruikte. Wie verder wil komen in kennis en wijsheid, in leven en beroep, in school en studie doet er goed aan te handelen volgens de wet van de boerderij.
Het beeld is helder. Wie in het najaar wil oogsten, moet in het voorjaar zaaien. De boer bereidt zijn akker goed voor, zaait het zaad, zorgt waar mogelijk voor een goede beregening, bestrijdt het onkruid, werkt met toewijding, om al zijn inspanningen uiteindelijk te zien resulteren in een volle oogst. De beste producten hebben tijd nodig om tot volle rijping en wasdom te komen.
Veel mensen kiezen echter op allerlei terreinen voor de wet van de school. Snelheid en korte termijn boven kwaliteit en diepte.
Dit beeld is even herkenbaar als helder. Wie een examen wil halen, zorgt ervoor dat het boek enige dagen voorafgaand aan het moment opengaat, sluit zich op met een kan koffie, stampt tot in de kleine uurtjes en doet vervolgens examen. Reikhalzend wordt er uitgezien naar het resultaat. Bij een 5,5 of hoger verneemt men een vreugdekreet. Een week later heeft de kandidaat geen idee meer waar de stof eigenlijk over ging.
We zouden op veel gebieden wel weer wat meer van de wet van de boerderij kunnen gebruiken. Alleen moeten we dat niet op school aanleren, want dan beklijft het niet. Dat hebben ze in Zaandam goed begrepen.
