Militair als ambassadeur van het geloof
Christenmilitairen dienen altijd ambassadeurs van Christus te zijn, want ook in het leger moet het Evangelie worden gebracht. Gelovige militairen hoeven zich geen zorgen te maken over wat ze zeggen moeten. Iedere christenmilitair krijgt van die onverwachte momenten waarin gesprekken over geloofsvraagstukken ontstaan.
Dit stelde ds. J. den Boer, hersteld hervormd predikant te Nieuwleusen, zaterdag tijdens de Ontmoetingsdag Militairen 2017, georganiseerd door de werkgroep militairen van de Hersteld Hervormde Kerk. De bijeenkomst was bedoeld voor militairen, oud-militairen, veteranen en hun naaste betrokkenen.
Ds. Den Boer mediteerde tijdens zijn openingswoord over de ontmoeting van Petrus met Cornelius, uit Handelingen 10. „Net als bij Petrus kunnen christenmilitairen het meemaken dat er onverwachts mensen op hun weg worden geplaatst, zodat ze ineens geroepen worden van hun geloof te getuigen.”
Inzet leven
Ds. Den Boer wees op het bijzondere karakter van militairen. Het beroep van militair vergt de inzet van de hele persoon en zelfs van het leven.
Twee bestuursleden van de werkgroep, ds. Den Boer en Harmen Engel (gepensioneerd officier van de Koninklijke Marechaussee), spraken de wens uit dat de werkgroep militairen zou worden uitgebreid met vertegenwoordigers van buiten de Hersteld Hervormde Kerk. Over deze eventuele verbreding worden gesprekken gevoerd met vertegenwoordigers van de Gereformeerde Gemeenten en de Christelijke Gereformeerde Kerken.
Afghanistan
Voor zo’n veertig aanwezigen vertelde gastspreker Mark Brouwer, kapitein bij de mariniers, over zijn mariniersopleiding en zijn uitzending naar Afghanistan. Volgens Brouwer dient zo’n uitzending als militair, die ingrijpende gevolgen kan hebben, uiterst zorgvuldig te worden voorbereid. De bijzondere positie van een militair op een gevaarlijke missie vereist speciale aandacht en vergt op maat gesneden pastorale zorg door ambtdragers.
Brouwer, die vlak voor zijn uitzending trouwde, zei dat de pastorale zorg niet beperkt moet blijven tot de militair maar dat ook de echtgenoot en naaste gezinsleden hierin moeten delen. „Een vrouw die met een marinier in het huwelijk treedt, trouwt niet met slechts één man, maar krijgt er het hele Korps Mariniers als schoonfamilie bij”, zo betoogde Brouwer.
Uit zijn trouwfoto bleek dat zijn mariniersuniform als trouwpak diende.
Handleiding
Slechts een halfjaar getrouwd, ging Brouwer in de zomer van 2005 op militaire missie naar het noorden van Afghanistan. Iedere militair die op missie gaat moet volgens Brouwer de ”handleiding nabestaanden”, die het ministerie van Defensie ter beschikking stelt, uiterst serieus nemen en invullen.
Het leven van een militair op missie hangt aan een zijden draad. Hij moet zorgvuldig en gedetailleerd dingen regelen voor het geval er iets ergs gebeurt. „Beseffen gemeenteleden en ambtdragers wel voldoende in welke bijzondere positie beroepsmilitairen dan verkeren?” zo vroeg de kapitein zich af.
Brouwer schetste de grote overgang vanuit een beschermd reformatorische milieu in Barneveld en omstreken naar een niet-christelijke omgeving, zoals een kazerne of een kamp in het buitenland. In zo’n situatie krijgt een brief, een kaart of een doorgestuurd kerkblad veel waarde, zo verzekerde de marinier.
Kerkdiensten
Toen Brouwer vertelde over zijn bijzondere geestelijke ervaringen die hij ervoer tijdens interkerkelijke veldkerkdiensten, waarbij een internationaal gezelschap aanwezig was en kerkmuren en Nederlandse kerktradities wegvielen, begonnen enkele militairen spontaan te vertellen over soortgelijke ervaringen tijdens militaire missies.
Kees van Rossum, die als geneeskundige vele buitenlandse missies meemaakte, verwees naar de christelijke Amerikaanse soldaten die vrijmoedig van hun geloof getuigden.
Oud-marinier Willem Hoogenraad vertelde over de Bijbelkringen en gebedsgroepen die door zijn organisatie Mariners for Christ worden georganiseerd.