Burn-out door verwaarlozing van het lichaam
De laatste tijd is er een toename van het aantal boeken waarin het belang van het lichaam voor ons algehele welzijn wordt benadrukt. Binnen dit spectrum valt ook het recent verschenen boekje van Bregje Hofstede, schrijfster en publicist.
Na haar debuutroman ”De hemel boven Parijs”, uit 2014, verscheen er recent een essay met de veelzeggende titel ”De herontdekking van het lichaam. Over de burn-out”. Het lijkt hier over een persoonlijk verhaal te gaan. Alhoewel, de auteur schrijft niet alleen over haar eigen burn-out, maar meent ook iets ontdekt te hebben over burn-out in het algemeen.
Hofstede beschrijft hoe ze jarenlang haar lichaam verwaarloosd heeft. Ze deed alles met haar hoofd. Wat ze in haar hoofd bedacht, dat moest gebeuren. Als haar lichaam protesteerde dan was dat jammer, maar helaas. „Ik zat niet slecht in mijn vel. Het leek er eerder op dat ik er helemáál niet in zat.”
Ze maakt in haar boek wat uitstapjes naar de filosofie om te begrijpen waar die onnatuurlijke scheiding tussen lichaam en geest vandaan komt. In hoog tempo passeren Plato, Descartes en twee millennia christendom de revue met teksten als „Zij die in het vlees zijn kunnen Gode niet behagen” (Rom 8:8). Hofstede relativeert dit door eraan toe te voegen dat de boosdoener hier de „door stoïcisme en verlichtingsdenken anti-sensuele interpretatie” van de teksten is.
Gevolg van die minachting van het lichaam was voor de auteur het feit dat ze haar grenzen volkomen negeerde. Als ze al vermoeidheid en spierpijn voelde dan was dat voor haar slechts het bewijs dat ze haar best gedaan had, maar geen signaal om het wat rustiger aan te doen.
Het kantelpunt kwam tijdens een fietsvakantie, toen ze onvoorbereid de Alpen over wilde fietsen, samen met haar vader. Haar hart ging als een razende tekeer, maar toch maakte ze het af, puur op wilskracht. Daarna stortte ze volledig in. Ze probeerde vervolgens van alles om er weer bovenop te komen, een proces dat langzaam verliep en met vallen en opstaan gepaard ging. Tijdens dit proces herontdekte ze haar lichaam stukje bij beetje. Met deze herontdekking doelt Hofstede op het feit dat ze als baby en peuter ooit wel in contact was met haar lijf, maar dat ze dit contact later in haar leven was kwijtgeraakt. In het herstelproces had de auteur vooral veel baat bij wandelen.
”De herontdekking van het lichaam” is een literair geschreven boek, met helaas hier en daar wat platvloers taalgebruik. Het boek onderstreept duidelijk dat we niet voor niets een lichaam hebben gekregen, en dat het verwaarlozen van de signalen van dat lichaam voor veel ellende kan zorgen.
Boekgegevens
”De herontdekking van het lichaam”, Bregje Hofstede; uitg. Cossee, Amsterdam, 2016; ISBN 978 90 593 6694 7; 124 blz.; € 14,99.