Vooral het aantal vragen over discriminatie op basis van ras (van 297 naar 595), godsdienst (van 86 naar 181) en seksuele gerichtheid (van 32 naar 63) steeg fors ten opzichte van 2015. Percentueel gezien is ras nu de belangrijkste discriminatiegrond waar het college mee te maken krijgt. 26 procent van de vragen gaat daarover, net iets meer dan discriminatie vanwege een handicap of chronische ziekte, wat een kwart van de vragen oplevert.

Het aantal verzoeken tot een oordeel steeg in 2016 met 41 verzoeken tot 463. Hier is discriminatie op basis van een handicap het meest behandelde onderwerp, vóór ras en geslacht. In ongeveer een derde van de gevallen volgt er ook een oordeel. In 73 procent troffen organisaties na een oordeel ook een maatregel. In 61 procent van de gevallen was dat een structurele aanpak van het probleem.

Een duidelijke oorzaak voor de stijging van het aantal zaken is er niet, al geeft een woordvoerder wel aan dat de bekendheid van het College voor de Rechten van de Mens meespeelt. „We bestaan nu vier jaar en je hebt wat tijd nodig als organisatie om bekendheid te krijgen.” Ook kan de bereidheid om melding te doen van discriminatie zijn toegenomen, geeft de woordvoerder aan.