Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 werd Oekraïne een onafhankelijk land. Evangelischen, charismatischen en baptisten gingen er zending bedrijven. Ook de gereformeerde kerken vrijgemaakt in Gelderland en Flevoland sloegen de handen ineen: ze zonden ds. Marten Nap uit als zendeling. Wouter Pansier is voorzitter van de Stichting Oekraïne Zending.

Hoe is de Oekraïne Zending 25 jaar geleden begonnen?

„Ds. Nap had gehoord dat er in Oekraïne nog enkele restanten waren van de gereformeerde kerk van voor de Tweede Wereldoorlog. Toen zijn hier contacten gelegd. In 1996 werd een seminarie opgericht om de gemeenten te ondersteunen met de opleiding van predikanten en kerkelijk werkers. Mooie momenten waren ook de in gebruikneming van nieuwe kerkgebouwen. In Oekraïne is het essentieel dat je als gemeente een eigen kerkgebouw hebt. Kom je bijeen in een zaal, dan word je als een sekte beschouwd.”

Waren er ook moeilijke momenten?

„Moeilijk is het als een voorganger met de noorderzon vertrekt. Het verloop, de instabiliteit, dat waren echt worstelmomenten voor ons. Ook was er soms onderlinge jaloezie, daar staat onze eigen kerkgeschiedenis ook bol van. Wel is men in een cultuur die lang door Sovjets is gedomineerd eerder wantrouwig, zeker tegenover de overheid.”

Hoe staat het met de inkomsten voor de Oekraïne Zending?

„De inkomsten zijn stabiel. Die komen van ongeveer 35 deelnemende gemeenten. Zij dragen per gemeentelid een bedrag af. Daarnaast ontvangen we giften, die we gebruiken voor diaconale projecten, zoals kerkbouw, een rolstoelproject, de vervanging van een kachel, enzovoort.”

Welke wensen leven er voor de toekomst?

„De eerste jaren ben je vooral aan het pionieren. We zouden nu graag de kerk daar verder willen verzelfstandigen, en zetten daar de komende jaren op in. Het gaat met vallen en opstaan. Je bent vanuit Nederland gauw geneigd je eigen idee van kerk-zijn model te laten staan. Maar het zelfstandig worden is echt iets wat de Oekraïners zelf moeten leren. Het is mooi om te zien als mensen hierin hun verantwoordelijkheid nemen.”

Hoe ziet de jubileumdag er zaterdag uit?

„Het wordt een dag van meditatie en dank aan God voor de afgelopen 25 jaar. Er worden workshops gehouden en er zal een jubileumboek worden aangeboden. De maaltijd heeft een Oekraïens tintje. Ik kan de Oekraïense keuken niet echt aanbevelen, maar hij is voedzaam en gezond. Voor de dankdienst hebben we een koor uitgenodigd, en er zal samenzang zijn.”