Dat maakte de Israëlische Oudheidkundige Dienst dinsdag bekend.

De weg kwam waarschijnlijk uit op de zogeheten Keizersweg, die Jeruzalem verbond met de stad Eleutheropolis, ook bekend als Bet Guvrin. De weg was 6 meter breed en ongeveer 1500 meter lang.

Tussen de stenen van de weg vonden archeologen een munt van stadhouder Pontius Pilatus uit 29 na Chr., een munt van koning Herodes Agrippa I uit 41 na Chr. en een munt uit het jaar 67 na Chr.

De weg is mogelijk aangelegd toen keizer Hadrianus in ongeveer 130 na Chr. een bezoek bracht aan het land, of kort daarna, tijdens de opstand van Bar Kochbah (132-135 na. Chr.) „De vondst van een stenen mijlpaal met de naam van keizer Hadrianus, die in het verleden dicht bij deze straat werd ontdekt, bekrachtigt deze veronderstelling”, zegt Irina Zilberbod, leider van de opgraving namens de Israëlische Oudheidkundige Dienst.

Tot 2000 jaar geleden waren de meeste wegen in het land geïmproviseerde paden. De Romeinen ontwikkelden echter een netwerk van geplaveide wegen. Zij hadden deze nodig om hun legers snel te kunnen verplaatsen.

Hoofdwegen zoals de Keizersweg kenden meerdere zijwegen. Deze liepen naar de nederzettingen waar allerlei producten werden verbouwd. Het graan, de olie en de wijn, die de belangrijkste bestanddelen van het menu vormden, werden via deze secundaire wegen naar de hoofdwegen gebracht. Die stonden weer in verbinding met de grote markten in Israël en daarbuiten.

De weg werd ontdekt toen het waterleidingbedrijf van Beit Shemesh bezig was met de aanleg van een nieuwe pijplijn naar Jeruzalem. De Romeinse weg zal zichtbaar blijven voor het publiek. Hij loopt vlak langs een belangrijke route voor hikers, de ongeveer 1000 kilometer lange ”Israel Trail”. Dit wandelpad loopt van het noorden naar het zuiden van het land. Ook loopt autoweg 375 in de buurt.

Eerder deze week maakten de Israëlische Oudheidkundige Dienst en de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem bekend dat er graveersels zijn ontdekt in een 4000 jaar oude dolmen bij kibboets Shamir in Opper-Galilea. Een dolmen is een bouwwerk waarbij een grote deksteen op een groep kleinere stenen is gelegd, waardoor er een holle ruimte ontstaat.

Toen prof. Gonen Sharon van het Galilea Studie Programma van het Tel Chai College de holle ruimte van de grootste dolmen binnenging, zag hij dat er in het plafond getekend was. De betreffende ruimte is 3 bij 2 meter groot en de deksteen weegt naar schatting minstens 50 ton.

„Dit is de oudste kunst die ooit is gedocumenteerd in een dolmen in het Midden-Oosten”, zegt Uri Berger, een archeoloog van de Israëlische Oudheidkundige Dienst. Wat de graveersels betekenen is vooralsnog een raadsel.

De dolmen bij kibboets Shamir is een van de honderden dolmens in dit gebied. Volgens de onderzoekers duiden de dolmens erop dat er in de bronstijd een complex bestuur bestond dat grote monumenten kon bouwen.

Elders in het Midden-Oosten komen ook dolmens voor.