„Barmhartig en genadig is de Heere, lankmoedig en groot van goedertierenheid.”

Het is een klare betoning van Gods onuitsprekelijke genade en barmhartigheid dat de eeuwige God Zelf de eerste is om het verbond aan te bieden. Hij is niet door enige verdienste van mensen daartoe gebracht, maar door loutere, natuurlijke liefde. Ik weet niet of menselijk verstand dit hoge mysterie wel geheel begrijpen of met waardige lof genoegzaam verheerlijken kan. Want wat groter feit heeft in deze wereld ooit plaatsgehad, wat wonderbaarlijker ding heeft ooit iemand gehoord? Hij is de eeuwige Macht en ongemeten Majesteit, de onsterfelijke en onverbrekelijke, alwetende en almachtige God, de Schepper van alle dingen, in Wie alle ding zijn wezen heeft, van Wie alle dingen zijn en door Wie alles onderhouden wordt. Deze allerhoogste God heeft Zich door een eeuwig verbond verbonden met nooddruftigen, ellendigen, door de zonde verdorven, arme, sterfelijke mensen.

Dit is zonder enige twijfel de oorsprong van ons geloof en ook het voornaamste hoofdstuk: dat wij alleen uit Gods goedheid en barmhartigheid zalig worden. Dat is het ook, wat de heilige profeet in een van de psalmen aan de gehele wereld op zo heerlijke wijze geroemd en verkondigd heeft, zeggende: „Barmhartig en genadig is de Heere, lankmoedig en groot van goedertierenheid. Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwig de toorn behouden. Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.”

Heinrich Bullinger,

predikant te Zürich

(”Het verbond”, 1537)