Een kleine 10.000 Nederlanders kozen inmiddels voor de rust, ruimte en Zweedse natuur. Onder hen het chauffeursduo Leo Noordegraaf (27) en Brendy Dekkers (29). Ze kochten in december een huis in het Zweedse Ryssby.

Leo, zelfstandig vrachtwagenchauffeur, stuurt zijn twee jaar geleden gekochte truck van de boot in Malmö. Het voelt als thuiskomen, zegt hij, als hij het dunbevolkte, beboste Scandinavische land binnenrijdt. Noordegraaf was als 12-jarige regelmatig de bijrijder van broer Dennis, die in een truck op Zweden reed. Op de lagere school sprak Leo al over Zweden. In dat land wilde hij later gaan wonen.

Op zijn achttiende behaalde hij zijn groot rijbewijs en zijn chauffeursdiploma. Zijn eerste rit was naar Antwerpen, zijn tweede vracht bracht hij naar Stockholm. Hij kreeg een relatie met een Zweedse en pakte zijn verhuisdozen in toen hij twintig was. De liefde voor de Zweedse ging over, maar die voor het land niet.

Nederlandse vracht

„Ik vind Nederland veel te druk om te wonen en te rijden”, zegt Leo. „Ik kom er af en toe om te laden en te tanken. Mijn Nederlandse opdrachtgever heeft gelukkig veel vrachten voor me in Zweden en Noorwegen.” De vracht kan vandaag niet Nederlandser zijn: 244 fietsen.

Zijn telefoon gaat. Het blijkt vriendin Brendy te zijn. De richtingaanwijzer van Brendy klinkt op de speaker. Leo en Brendy bellen veel. Ze moeten wel, want ze zien elkaar eigenlijk alleen in het weekend. Of wanneer hun routes elkaar kruisen, zoals nu bijna het geval is.

Brendy rijdt voor het Zweedse Claessons Transport Ab, een transportbedrijf uit Ljungby dat beschikt over tien vrachtwagens. Ze deelt haar Volvocombinatie met een ander, waardoor ze halve dagen werkt. Brendy stamt uit een chauffeursfamilie uit Ermelo. Ze woont en rijdt sinds zes maanden in Zweden. „Een nieuw land, nieuwe taal en mensen en best zwaar werk. En als ik haar dan zo soepel die combinatie van 25 meter lang achteruit zie sturen, dan ben ik zo trots als een pauw”, zegt Leo.

Brendy vindt haar baan als chauffeur in een vreemd land de normaalste zaak van de wereld, stelt ze bij de ontmoeting in Ljungby. „Ik ben chauffeur en werk halve dagen”, lacht ze. „Waar zie je dat nog? Voor mij is dat ideaal.” Dat Leo de hele week van huis is als vrachtwagenchauffeur, dat vindt ze niet erg.

De twee laten maar wat graag hun houten woning in het nabijgelegen Ryssby zien, een gehucht met nog geen duizend inwoners. Ze betaalden 65.000 euro voor dit vrijstaande huis aan de doorgaande weg tussen Ljungby en Växjö. Die weg, die pal voor hun huis loopt, is handig voor vrachtwagenchauffeurs. „Je rijdt in één streep naar de boot”, zegt Leo. Brendy vreesde de drukte van het verkeer, maar dat valt erg mee.

Leo woonde jarenlang in Lagan in een betonnen huurappartement. Deze plek is een enorme vooruitgang, vinden beiden. In de regio Ljungby vinden ze alles wat ze nodig hebben. Växjö is een stad met bijna 60.000 inwoners. Daar doen ze inkopen. Leo: „Zweden zijn wel wat op zichzelf. Je moet je in dit land zelf vermaken. Ik heb een boot en vis graag. Brendy en ik houden van de meertjes en wandelen in de natuur.”

Brendy wil graag een bed and breakfast starten in haar achtertuin. „Het liefst was ik in Noord-Zweden gaan wonen. De natuur is daar nog mooier, maar de werkgelegenheid is er stukken minder,” zegt ze, terwijl rond 16.00 uur de duisternis invalt. Zonder lantaarnpalen is het erg donker. Als chauffeuse kon Brendy snel aan de slag. Ze spreekt inmiddels een aardig woordje Zweeds. „Zweden klinkt verder dan het is. Ermelo-Ryssby is slechts 1000 kilometer. Tien uurtjes rijden met de auto.”

Leo sluit niet uit dat hij in de toekomst in Zweedse loondienst gaat rijden. „Dat betaalt goed, en mochten er ooit kinderen komen, dan krijgen we zestien maanden ouderschapsverlof te verdelen.”

Rust, ruimte en goede zorg

Volgens de Nederlandse ambassade in Stockholm wonen er op dit moment een kleine 10.000 Nederlanders in Zweden, inwoners met dubbele paspoorten en Nederlanders die hun Nederlandse nationaliteit hebben opgegeven niet meegerekend. De laatste jaren stijgt het aantal Nederlanders dat naar Zweden emigreert met 3 tot 5 procent.

„Rust, ruimte, natuurlijke leefomgeving, minder stress en hectiek zijn belangrijke factoren”, aldus Tom Bey, directeur van de Emigratiebeurs, die afgelopen weekeinde in Houten werd gehouden. „De sociale voorzieningen zijn beter, de werkdruk ligt lager, de taal is makkelijk te leren. De mentaliteit van Zweden is hetzelfde als die van Nederlanders, er is net als in Nederland een overlegcultuur.” Bovendien is de gezondheidszorg in Scandinavië van hoog niveau.