In de Oostvaardersplassen lopen nu ongeveer 4500 edelherten, heckrunderen en konikpaarden. Hoe deze populatie verkleind kan worden, moet nog nader worden onderzocht.

Het beleid van Staatsbosbeheer in het natuurgebied om de dieren in de winter niet bij te voeren, heeft de afgelopen jaren tot kritiek geleid. In de strenge winter van 2013 zouden er ruim 1600 dieren zijn verhongerd.

Rond het initiatiefvoorstel werden twee petities georganiseerd. De eerste was van Stichting Dierbaar Flevoland, getiteld ”Maak van de Oostvaardersplassen geen dierentuin en schiettent!”, waarvoor initiatiefneemster Sonja Hartlief 1700 handtekeningen ophaalde. De tweede was van Stichting Welzijn Grote Grazers, getiteld ”Laat de grote grazers in de Oostvaardersplassen niet verhongeren”, waarvoor Yvonne Bierman in totaal bijna 25.000 handtekeningen wist te verzamelen.

Hartlief pleitte –met de tegenstanders van het voorstel– voor handhaving van het huidige beleid: „Wij zijn vóór economische ontwikkeling van Flevoland, maar dat moet niet ten koste gaan van kwetsbare natuur in de Oostvaardersplassen.” Bierman is voor vermindering van het aantal grote grazers omdat er in de winter te weinig voedsel is: „Wat in januari gezonde dieren zijn, zijn in april uitgemergelde schepsels die alsnog moeten worden afgeschoten.”

Een drieënhalf uur durend debat over het initiatiefvoorstel heeft de stemverhoudingen in de Statenvergadering niet veranderd ten opzichte van de bespreking in de commissie Duurzaamheid op 18 januari. Wel gaf de PVV aan het voorstel niet op alle punten te steunen.

De commissievergadering was uit de hand gelopen. GroenLinks, PvdD en PvdA vroegen om uitstel van de inhoudelijke bespreking omdat zij eerst een hoorzitting wilden beleggen. Toen de commissie dat verzoek afwees verlieten genoemde partijen de vergadering. Daarna hebben zij op 1 februari alsnog de hoorzitting gehouden, waarbij verscheidene ecologen hun visie uiteenzetten. De indieners van het initiatiefvoorstel waren echter afwezig.

De tegenstanders van het initiatiefvoorstel redeneerden vooral op grond van ecologische argumenten. Simon Miske (GroenLinks) beriep zich op de meerderheid van de ecologische wetenschap: „Volgens deskundigen is het voorstel gebaseerd op onwetendheid.” Dit werd door Sjaak Simonse (SGP) en VVD-leider De Reus bestreden, waarbij beide partijen zich deels bleken te baseren op uitspraken van dezelfde ecologen, zoals Frans Vera, Theo Vulink en Perry Cornelissen.

Ook verweet Miske de indieners overhaasting van de besluitvorming in de Provinciale Staten: „Snelheid gaat blijkbaar boven zorgvuldigheid.”

PvdD-woordvoerster Vestering herinnerde verscheidene voorstemmers aan hun partijprogramma: „Het lijkt erop dat een groot deel van de politieke partijen zijn eigen verkiezingsprogramma aan flarden schiet.”

CU-leider Hofstra benadrukte dat het voorstel slechts een bestuursvoordracht was, een procesvoorstel. Daarin werd hij werd bijgevallen door de meeste andere voorstemmende partijen. Wat er precies met de grote grazers moet gebeuren kan in juni worden bediscussieerd als de Gedeputeerde Staten met een plan komen.