Recensie: pianoconcert Johannes Brahms
Wie het eerste pianoconcert van Johannes Brahms hoort heeft er geen idee van hoeveel hoofdbrekens dit werk de nog jonge componist heeft gekost. Het stuk werd begin 1854 in de steigers gezet als een sonate voor twee piano’s. Na een paar maanden zag Brahms in dat hij daarmee niet verder kwam en werkte hij het materiaal om tot een symfonie. Van drie delen had hij al een kladversie klaar toen hij, na overleg met vrienden, opnieuw begon.
Het eerste deel werkte hij om tot openingsdeel van zijn pianoconcert, het tweede werd de treurmars in zijn Deutsches Requiem en het derde deel vernietigde hij. Voor het pianoconcert schreef hij een nieuw tweede en derde deel. Daarmee was het concert tot kolossale afmetingen uitgegroeid: de totale tijdsduur is in deze uitvoering ongeveer vijftig minuten. Niet voor niets werd het wel een symfonie met piano genoemd.
Voordat de solist aan de gang kan zijn er al bijna vijf minuten om, en ook verder zijn de orkestpartijen royaal uitgewerkt. Dat neemt niet weg dat de pianopartij hondsmoeilijk is. Brahms zelf was een uitmuntend pianist, en hij hield het werk ook –vijf jaar na de eerste pogingen– ten doop. Lewis en Harding geven er hier een prachtige uitvoering van, overrompelend, maar ook met aandacht voor detail en voor de lyrische, kamermuzikale gedeelten er in.
De cd wordt opgevuld met de vier Balladen opus 10. Ogenschijnlijk betrekkelijk eenvoudige muziek, maar het vraagt heel wat van de pianist. Voor Lewis is dat uiteraard geen probleem,
De opname is prima, het boekje bij deze cd is informatief. Neem de tijd en geef u over aan Brahms en Lewis!
Johannes Brahms, Piano Concerto no. 1 opus 15 en Balladen opus 10; Paul Lewis, piano, Zweeds Radio Symfonie Orkest onder leiding van Daniel Harding; Harmonia Mundi Musique HMC 902191; € 14,95.
