Dr. Harvey sprak woensdag op een congres georganiseerd door het Centrum voor Israël Studies (CIS) aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij is verbonden aan een Messiaanse gemeente in Londen, doceert aan het All Nations Christian College in Londen en is onderzoeker aan het Rosen Centre in Tel Aviv. Zijn boek ”Mapping Messianic Jewish Theology” (2009) is het eerste alomvattende overzicht van de opkomende theologie van het Messiaanse Jodendom.

Dubbele hoofdpijn

Een Messiasbelijdende Jood gelooft in Jeshua als de Messias, zo geeft Harvey als kern van zijn geloof weer. „Christenen geloven in Jezus, Joden zien zichzelf als deel van Gods uitverkoren volk. Messiaanse Joden leren beide en ondervinden ook een dubbele hoofdpijn. Ze bevinden zich tussen twee groepen, vergelijkbaar met kinderen van gescheiden ouders. Het is onze roeping beide groepen met elkaar te verzoenen. Messiaanse Joden vormen de missing link tussen de kerk en Israël. Ze zijn volgens Paulus het overblijfsel dat gered is door Jezus.”

Toen Harvey tot geloof in Jezus kwam, zeiden sommige christenen: „Nu je in Jezus gelooft, ben je geen Jood meer.” Anderen noemden hem een verrader. Harvey: „Ik ontdekte juist een grotere solidariteit met mijn volk. Mijn geloof als Jood in de Messias van Israël werd versterkt. Ik ontdekte de vele goede principes van de Thora. De Thora is niet alleen wet, maar veel meer: onderwijs, wijsheid, openbaringen van Gods karakter en ethiek.”

De positie van Messiasbelijdende Joden in Israël is voluit geaccepteerd, stelt hij. „Orthodoxe Joden verzetten zich tegen alles wat niet orthodox is. Er zijn incidenten en demonstraties, zoals in Arad, maar die worden door de media opgeblazen. Het gaat hier echter om een radicale groep van orthodoxe Joden die zich verzet tegen de moderne wereld. Die groep vindt geen enkel gehoor bij de plaatselijke overheid. Als er vijandigheid tegenover Messiasbelijdende Joden bestaat, is die vooral gericht tegen het christendom. Dat komt vanwege de 2000 jaar vervolging in de naam van Jezus. Messiasbelijdende Joden zijn in Israël volwaardige burgers.”

Herstel wereld

Harvey schat het aantal Messiasbelijdende Joden in Israël op 7000. Wereldwijd zijn er volgens hem 150.000. „Hogere getallen zijn vaak overdreven, om evangelisatorische redenen. Joden doen dat om de bedreiging te laten zien, christenen doen dat vanuit triomfalisme.”

De meeste Messiasbelijdende Joden zijn charismatisch en van Russische afkomst. Een kleine groep is reformatorisch. Harvey zelf is meer gericht op Karl Barth dan op Calvijn. „Barths visie op Israël is erg invloedrijk geweest op het denken van Messiaanse Joden. Barth herontdekte Jezus als een Jood en de Bijbel als een Joods boek. Hij bezag Israël vooral in het licht van de verkiezing en de verwerping van Christus.”

De Joodse visie op de verkiezing is altijd gericht op de brede verbanden en niet op het individu. „Ik verschil hierin van Calvijn, die verkiezing en persoonlijke verlossing mijns inziens te nauw met elkaar verbindt. De Joodse visie op de verkiezing moet bevestigd worden in de apokastasis, het herstel van alle dingen. Zoals Israël hersteld zal worden, zo zal dat ook met de hele schepping gebeuren.”

Niet alle Messiasbelijdende Joden leren dit zo, erkent Harvey, verwijzend naar Amerikaanse dispensationalisten en bepaalde groepen calvinisten. „De meesten hebben hun positie niet gesystematiseerd. Er is een belangrijke Joodse traditie die een continuïteit leert tussen deze tijd en de tijd die komen gaat. Als Paulus zegt dat geheel Israël zalig zal worden, lees ik dat –anders dan Calvijn en de reformatorische traditie– met het oog op de gehele wereld.”