Na de moord op Pim Fortuyn in 2002 is de beveiliging van politici duidelijker in de wet vastgelegd. Een onderzoekscommissie constateerde destijds dat Fortuyn beveiligd had moeten worden, hoewel de moord zelf daar volgens diezelfde commissie waarschijnlijk niet mee was voorkomen.

Geert Wilders is zichtbaar de strengst beveiligde politicus in Den Haag. Hij wordt al jaren continu omringd door gewapende beveiligers. Over de beveiliging van andere politici is bar weinig bekend. Zelf zeggen ze er over het algemeen niets over. Wel zijn in het verleden Kamerleden beveiligd. Ayaan Hirsi Ali bijvoorbeeld. Zij behield de beveiliging in eerste instantie zelfs toen ze in 2006 naar de VS verkaste, maar in 2007 stopte de Nederlandse overheid met betalen.

De verantwoordelijkheid voor de veiligheid ligt zowel bij lokale autoriteiten als bij landelijke instanties. Zo schat de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) in of iemand doelwit kan worden van bedreigingen en hoe ernstig de dreiging is. Het regelen van de beveiliging zelf is een zaak van de Coördinator Bewaking en Beveiliging. Die valt onder de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV).

Hoeveel politici worden bewaakt en op welke manier, maken de betrokken diensten nooit bekend. Politici zeggen zelfs over dreigementen meestal weinig. Af en toe wordt die gewoonte doorbroken. Zo maakte VVD-leider Halbe Zijlstra vorig jaar bekend dat hij een kogelbrief had ontvangen naar aanleiding van het vluchtelingendebat. Over eventuele beveiliging die daarop volgde, zei hij niets.

DENK heeft overigens ook niets concreets gezegd over de maatregelen, behalve dat die zowel zichtbaar als onzichtbaar zijn.