Henk en Alice van de Werken deden onderzoek naar de ervaring van ongewilde kinderloosheid binnen de christelijke gemeente. We waarderen het dat zij dit onderzoek uitgevoerd hebben en willen graag reageren.

Kinderloosheid is een groot verdriet in het leven van kinderloze echtparen, maar het is ook een onzichtbaar verlies. De meeste echtparen gaan het huwelijk in met de verwachting dat hun huwelijk gezegend wordt met kinderen. Als de kinderzegen uitblijft, geeft dit veel verdriet en levert dat vragen op, zoals gesteld wordt in het artikel. Kinderloosheid is een leegte in het leven en de gevoelens van pijn, verdriet, onzekerheid en onbegrip herkennen ongewild kinderloze echtparen.

Maar ook het huwelijk van kinderloze echtparen voldoet aan het belangrijkste doel waarvoor God het huwelijk heeft ingesteld: elkaar helpen en bijstaan in alle dingen voor het tijdelijke en eeuwige leven. We moeten daarbij bedenken dat de Heere Zich nooit vergist. Hij neemt het kruis niet altijd weg, maar wil wel kracht naar kruis geven. Daarom is gebed nodig om het eens te worden met de weg die de Heere met ons houdt.

Kruis

Er wordt geschreven over een taboe op het onderwerp. Inderdaad is het niet gemakkelijk om te spreken over de moeiten in ons leven. Maar geldt dit niet voor iedereen? De omgeving zal alleen met schroom hierover beginnen. Vaak zullen kinderloze echtparen zelf het gesprek moeten aangaan. Heel herkenbaar is wat zij schrijven: „De erkenning dat het gemis er is en er voor het verdriet ook een plaats mag zijn, kan in veel gevallen helpen.” Inderdaad, op goedbedoelde oplossingsgerichte opmerkingen zit men niet te wachten, maar een luisterend oor voor ons verhaal, over hoe moeilijk het kan zijn om te accepteren dat onze weg anders loopt dan verwacht, geeft troost en steun.

In het artikel wordt geschetst dat het beeld overheerst dat de gemeente bestaat uit „ouders, kinderen en kleinkinderen.” Als in de preek alleen de kinderen, vaders en moeders en ouderen worden aangesproken, gaat een predikant voorbij aan alleenstaanden en echtparen zonder kinderen. Maar als er wordt gebeden voor allen die een kruis te dragen hebben, mogen we ons als kinderloze echtparen hieronder genoemd weten. Dat kan ons kruis relativeren, doordat we het dan vergelijken met dat van anderen. En wie zal bepalen wie het grootste kruis te dragen heeft?

Als laatste wordt gesteld dat de deelnemers aan het onderzoek aangeven graag ervaringen te delen met lotgenoten. Dit is de reden geweest waarom in 1997 onze vereniging is opgericht: Revoke, reformatorische vereniging voor ongewild kinderloze echtparen. Deze vereniging houdt jaarlijks twee of drie bijeenkomsten waarop kinderloze echtparen elkaar ontmoeten en samen nadenken over de verschillende aspecten van kinderloosheid. Uit de evaluatie blijkt telkens opnieuw hoe waarde­vol echtparen deze bijeenkomsten ervaren, niet alleen om de lezingen, maar ook vanwege de contacten. Eén keer per twee jaar houden we een open bijeenkomst, die ook bedoeld is voor de om­geving en voor ambtsdragers.

Vriendschappen

In het artikel staat niet beschreven hoe het onderzoek is uitgevoerd, onder hoeveel deelnemers en ook niet tot welke kerken de deelnemers behoren. Het gaat in het artikel over het betrokken zijn bij de kerkelijke gemeente. Onze leden komen voornamelijk uit de HHK, (O)GG(iN), de CGK en de PKN. We voelen ons ook gesteund door deze kerken. Zij verlenen ons financiële steun om onze activiteiten mogelijk te maken. Behalve uit het bevorderen van contacten tussen ongewild kinderloze echtparen, bestaan die activiteiten uit het geven van voorlichting en het bevorderen van een Bijbels verantwoorde menings­vorming over ongewilde kinderloosheid. We zijn dankbaar dat er predikanten bereid zijn om ons te helpen in de vragen rond en verwerking van de ongewilde kinderloosheid.

In de bijna twintig jaar dat onze vereniging bestaat, hebben we mogen merken dat ze in een behoefte voorziet. Ervaringen worden gedeeld, mensen worden toegerust en er ontstaan vriendschappen voor het leven. Wij hopen dat onze vereniging zo nog lang dienstbaar mag blijven samen met en voor kinderloze echtparen uit de verschillende kerkelijke gemeenten.

De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en secretaris van het bestuur van Revoke (revoke.nl).