De Protestantse Kerk maakte donderdag bekend meer aandacht te gaan besteden aan maatschappelijke vraagstukken, onder meer door video’s op de eigen website en opiniestukken in diverse kranten. Op de vergadering van de generale synode later deze maand buigt een panel van drie theologen zich over de voors en tegens van de donorwet.

De kerk gaat verder een keer per jaar, op Hervormingsdag (31 oktober), een „protestantse lezing” organiseren. Daarnaast gaat ze meer aandacht vragen voor haar diaconaal werk en de relatie met migrantenkerken.

Sleutelfiguren

Dr. De Reuver is sinds juni scriba van de Protestantse Kerk. De eerste honderd dagen ging hij het land in om met twintig sleutelfiguren in de samenleving te spreken, onder wie de topmannen van Ahold en de Rabobank, premier Rutte, de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb en D66-senator Rinnooy Kan, oud-voorzitter van Sociaal Economische Raad.

„Het viel me op dat ze eigenlijk allemaal grote verwachtingen van de kerk hebben”, zei dr. Reuver gisteren tijdens een rondetafelgesprek met journalisten in de Domkerk in Utrecht. „Veel waardering ook. In de samenleving bestaat vaak het beeld dat de kerk vooral iets van gisteren is. „Geloven mag, maar val me er niet mee lastig.” Daarvan heb ik niets gemerkt tijdens de gesprekken.’

Premier Rutte benadrukte bijvoorbeeld de waarde van de kerk voor de samenleving. Dat de kerk krimpt en geen „machtsinstituut” meer is, werkt volgens de scriba „bevrijdend”: de kerk is geen instituut „dat mensen de les leert maar dat een bijdrage levert aan de samenleving.”

De kerk mag dus best wat „vrijmoediger” in de samenleving staan, vindt hij. „De kerk is een vindplaats van hoop in weerbarstige en angstige tijden. Ze heeft een boodschap waarvoor ze staat: het Evangelie van hoop.”

Hij ziet de kerk ook als een thuis, als een plek van verbinding. „Rinnooy Kan was verrast toen hij hoorde dat de Protestantse Kerk een kleine twee miljoen leden heeft. We zijn een van de grootste vrijwilligersorganisaties van het land, waarin heel veel verschillende mensen samenkomen. Het Evangelie verbindt mensen uit verschillende culturen, rijken en armen, hoog- en laag opgeleide mensen. In de kerk zit de directeur naast de werkeloze. We moeten zuinig zijn met de verbindende functie die we hebben.”

De kerk moet wat hem betreft op „twee benen” staan: expliciet zijn over wie ze is en openstaan naar andere mensen. „We zijn de sprakeloosheid en verlegenheid voorbij. Als we ergens aan diaconaat doen, zet dan gerust op de gevel: dit is van de kerk.”

Juist in een plurale samenleving, met veel verschillende opvattingen, is het volgens dr. De Reuver belangrijk dat de kerk duidelijk maakt waarvoor ze staat. Verbinden betekent dan ook niet „vrienden met iedereen” zijn.

Viering

De scriba onderstreept het belang van de viering, de kerkdienst. „Dat is de plaats waar uit de Bijbel wordt gelezen en het heil verkondigd. Daarvan moeten we het hebben als christenen, daaruit leven we. Als dit wegvalt, is er geen toekomst. Vieren is de accu opladen, zodat we weer verder kunnen, ook in de dienst aan de samenleving.”

Hij maakt een armgebaar, wijst op de Domkerk. „Neem dit kerkgebouw. Dat is geen clubhuis voor een denominatie van gelovigen; het is er voor heel de samenleving. Het klinkt tegenstrijdig, maar ik denk dat hoe seculierder de cultuur is, hoe meer de kerk wordt gezien als een goede gesprekspartner. De kerk is geen ark van Noach. Als we zeggen dat we het alleen wel redden in deze wereld, dan sluiten we ons voor de ander af. Vrede en heil zijn wezenlijk voor de kerk en voor de hele samenleving.”

Zie ook:

Pionier met een boodschap (Reformatorisch Dagblad, 16-06-2016)

Nieuwe scriba PKN peilt mening over roeping kerk (Reformatorisch Dagblad, 16-06-2016)