Aan tafel in de vergaderkamer van De Wittenbergschool zitten Rosa van Leeuwen (11 jaar), Lisanne Tijssen (10 jaar), Pieter Barten (10 jaar) en Arnout van de Waerdt (10 jaar). Buiten rennen hun klasgenootjes langs het raam. Maar Rosa, Lisanne, Pieter en Arnout, leerlingen uit groep 7, willen in hun pauze wel even over kerkhervorming praten. „Want dat was heel belangrijk.”

Protestant geworden

Rosa weet waar het op Hervormingsdag over gaat: „Lang geleden zijn roomse mensen protestant geworden. Dat kwam door Luther, Calvijn en Zwingli. Ik heb er pas nog een boek over gelezen, over vervolging en over hagenpreken. Heel spannend.”

Lisanne: „Luther wilde een geleerde worden, maar op een reis naar Erfurt onweerde het heel erg. Toen zei hij: „Heilige Anna, ik zal monnik worden.” Luther dacht dat hij door goede werken zalig kon worden. Hij moest leren dat het alleen door genade kon.” Waar denkt Arnout aan bij kerkhervorming? „Aan de 95 stellingen in Wittenberg. Dat hij in Worms voor de rijksdag moest verschijnen. Toen werd hij ontvoerd door vrienden, naar de Wartburg. Daar ben ik vorig jaar nog geweest.”

Inktpot

Lisanne is ook op de Wartburg geweest. „Daar hebben we zijn kamer gezien, waar hij heel lang heeft gewoond. Toen Luther eens aan het schrijven was, kreeg hij last van de duivel. In die kamer hangt een schilderij waarop te zien is dat Luther heel boos de inktpot naar de duivel gooide.”

Pieter denkt op 31 oktober aan „roomse mensen, aan kerkhervormers, aan de 95 stellingen, aan alles wat Luther heeft gedaan. Als Luther dat niet had gedaan, waren wij misschien allemaal nog steeds rooms geweest.”

Arnout: „Dan zouden we nog heiligen en ook Maria aanbidden. Maar Maria kan ons niet zalig maken. Dat moet Jezus doen.” Aan de wand hangt een grote poster waarop De Wittenbergschool zijn identiteit laat zien: een opengeslagen Bijbel, met illustraties van een enkele gelijkenissen, en kinderen op de speelplaats, en in de hoek een tekening van Maarten Luther in zijn monnikspij. Zojuist heeft hij de 95 stellingen aangeslagen.

”Een vaste burcht”

Schooldirecteur A. R. Bronkhorst zegt dat de weekopening in het teken stond van kerkhervorming. „Vanmorgen hebben alle leerlingen ”Een vaste burcht” gezongen. Dat lied kennen alle leerlingen. In de Bijbelvertelling hebben we aan de hand van de geschiedenis van de rijke jongeling tegen elkaar gezegd dat de mens niet door goede werken zalig kan worden. Dat was ook de zoektocht van Luther. Maar wie kan dán zalig worden? We moeten allemaal leren dat dit van onze zijde onmogelijk is. Alleen bij God vandaan kan een zondaar zalig worden, naar Zijn eeuwig welbehagen dat door de hand van Christus gelukkiglijk zal voortgaan.”

De Wittenbergschool in Scherpenzeel draagt zijn naam om twee redenen, zegt Bronkhorst: „Het gebied waar deze school staat heet De Wittenberg, genoemd naar een boerderij die hier in het buitengebied van Scherpenzeel staat. Maar voor ons is belangrijker dat de naam De Wittenberg verwijst naar Luther en naar het werk dat hij in de stad Wittenberg heeft gedaan. We achten Luther omdat hij het geluid van de Reformatie heeft laten horen, omdat hij het Woord weer heeft laten klinken. Onze school weet zich verbonden aan de hervormers, aan Luther en aan Calvijn. Hoewel, wij zijn calvinisten, en staan dus wel meer in de lijn van Johannes Calvijn dan van Maarten Luther.”

Klik hier voor alle artikelen uit het thema Reformatie