Onverwacht stond vorige week de buurvrouw met een paar kinderen op de stoep. Ze brachten een prachtige rups mee, die zich opgerold had tot onbeweeglijk bolletje dat op het eerste gezicht wel dood leek. Ondanks dat gebrek aan levendigheid was het in een flits duidelijk: dit is de rups van de meriansborstel. Of beter gezegd: de meriansborstel zelf, want dat is de naam waaronder deze spectaculaire en kleurige rups bekendstaat. De website vlindernet.nl doet er heel laconiek over en noemt de merians­borstel in heel Nederland algemeen. Toch valt daar wel wat op af te dingen. Voor mij was het misschien de vijfde waarneming in meer dan vijftig jaar, ondanks vrijwel dagelijkse speurtochten in de natuur. Misschien komt het doordat de meriansborstel vooral voorkomt op de zandgronden en in de duinen, zodat hij in onze kleirijke omgeving een buitenbeentje blijft?