naam: Arie Stok (58)

woonplaats: Bleskensgraaf

werk: rijdt metaal en oud ijzer in Benelux

Mijn vrouw Anneke en ik kregen vijf kinderen. Die zijn inmiddels de deur uit. Onze oudste, Heidi, trouwde in Schotland met een evangelist. Hij gaat daar van deur tot deur om het Evangelie te brengen.

Door Anneke, ze is een halfjaar jonger dan ik, kwam ik tot geloof. Ze hoefde me niet als ik niet in God zou geloven. In het verleden hebben we in Rotterdam voor Naar House geëvangeliseerd onder jongeren. Anneke was daar heel actief mee bezig.

Rond haar veertigste kreeg mijn vrouw de ziekte van Parkinson. Anneke zit al jaren in een rolstoel en slikt veel medicijnen. Vorige week is ze naar verpleeghuis Waerthove in Sliedrecht overgebracht. Daar zorgen ze goed voor haar.

Twee jaar geleden onderging ze een zogeheten DBS-operatie, waarbij je elektrodes in je hoofd krijgt. Haar toestand zou dan moeten verbeteren. Dat is bij Anneke niet gebeurd. Integendeel. Het leven is haar tot last geworden. Ze sleept zich door de dagen heen. Ze kan niet meer zelfstandig naar het toilet.

In Bleskensgraaf zijn we verbonden aan de hervormde gemeente. Sinds die DBS-operatie lijkt mijn vrouw haar geloof kwijt te zijn. Vroeger keek ze reikhalzend uit om naar de hemel te gaan, naar de Heere Jezus. Maar nu voelt mijn vrouw niets meer. Ze zegt: „Ik voel me door God in de steek gelaten.” Dan antwoord ik: „Je geeft de verkeerde de schuld.” Satan, die lacht. Ik weet echter dat God met Anneke meelijdt. Sterker, Hij lijdt nog harder. Nee, er is geen afval der heiligen. Al voelt Anneke God niet meer, zij is wel in Hem geborgen.

Ons wereldje is klein geworden. Doordeweeks ben ik op pad voor de baas, in het weekend help ik mijn vrouw. Anneke zegt weleens: „Geniet van je werk, probeer je zorgen een beetje los te laten.” Ik geniet wel van mijn werk, maar mijn vrouw gaat in gedachten toch altijd mee. Toen we trouwden, hebben we ja tegen elkaar gezegd. Tegenslag zit ook in het recept. Wat haar is overkomen, had mij ook kunnen treffen.

Zelf ben ik niet opstandig. Ik weet niet wat Gods bedoeling is. Ik durf geen stap meer onder Zijn vleugels vandaan. Ik weet ook: Zoek de Heere Jezus in de dagen dat het je goed gaat. Als je ziek bent, heb je daar meestal geen zin in. Klamp je aan Hem vast.”

Dit is het tweede deel in een serie over vrachtwagenchauffeurs uit christelijke kring.