„Want een iegelijk die de Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.”

Als een arm mensenkind uit de afgrond van zijn zonden en ellenden tot de Heere roept, is het Vaderhart van de Heere zo vriendelijk voor ons dat Hij het mensenkind hoort in Zijn heilige woonplaats. Hij verlost het van schuld, maakt zijn banden los en zendt hulp, troost, gerechtigheid en vrede. Ja, Hij biedt de volle zaligheid aan. Een zaligheid die ervaren wordt als we tot Zijn kind aangenomen worden.

Op zo’n wijze is Hij ook allen nabij die zich in veel uitwendige noden bevinden, als zij Hem in het geloof aanroepen. Hij doet wat de godvruchtigen begeren. Hij hoort hun schreien en helpt hen. Wat een genadige God en Heiland! Wie wil het hart niet voor Hem openen en zich in gewillige geloofsgehoorzaamheid aan Hem overgeven en deel krijgen aan Zijn volkomen heil?

Ja, de Heiland zegt: „Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk degene die gelooft.” En hoe door zo’n geloof al onze verlangens worden bevredigd, zegt Hij met de woorden: „die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.”

Hoe sterk zijn zulke verzekeringen van de kracht van het geloof en zulke bewijzen van de vriendelijkheid van God en van de Heere Jezus. Hoe sterk trekken ze ons aan en lokken ze ons uit, om ons in het geloof helemaal aan de Heere over te geven.

Sixt Karl von Kapff,
predikant te Stuttgart

(”Andreas komt tot Jezus”, 1859)