„Ik ging naar de landbouwschool, want ik wilde graag boer worden. In de zomermaanden moest ik daarom zes tot acht weken stage lopen. Zo kwam ik eind jaren tachtig bij een boerengezin in Wisconsin terecht. Ik vond het er geweldig. Wisconsin is een echte koeienstaat, met veel middelgrote familiebedrijven met zo’n zestig tot honderd koeien.

Het beviel me zo goed dat ik de jaren erna in de zomer weer naar Amerika ging. Steeds naar dezelfde familie, waarmee we trouwens nog altijd contact hebben.

Mijn vriendin, nu mijn vrouw, zat ook op de landbouwschool. In een van die zomers ging zij ook mee naar Amerika. Ze ging aan de slag bij de schoonfamilie van de boer waar ik werkte. Dat was ongeveer twee uur verderop. Ik kocht een auto, zodat ik naar haar toe kon. Het was een bijzondere ervaring om als jonge jongen in dat land rond te rijden.

Het was een mooie tijd. We maakten lange dagen en we moesten hard werken. Maar we maakten ook kennis met een heel andere cultuur, met andere gewoonten, maar ook met ander voedsel. We hebben er allebei nog altijd goede herinneringen aan.

We namen een stapel recepten mee toen we weer naar huis gingen. Een ervan, de ”cinnamon rolls”, maak ik nog altijd regel­matig. Ik denk gemiddeld eens per maand. Voor mijn vrouw en mij is het een herinnering aan die tijd in Amerika. In Wisconsin stonden deze kaneelbroodjes zeker eens per week op tafel.

Mijn vrouw vraagt me geregeld wanneer ik weer eens cinnamon rolls bak. Zij doet dat nooit, ik ben er ooit mee begonnen. Ze vindt het leuk dat ik ze maak. Dat is in de loop van de tijd zo gegroeid.

De cinnamon rolls zijn bij ons iets voor het weekend. Als ik niet hoef te werken en genoeg tijd heb, maak ik ze regelmatig. Het is geen al te ingewikkeld recept. We eten ze bij de broodmaaltijd. Ze smaken ons altijd prima. Onze twee zoons eten ze ook graag. Met al die suiker zijn ze natuurlijk nogal zoet. Warm vind ik ze het lekkerst. Maar koud zijn ze ook goed in te nemen.

Ik wilde dus graag boer worden, maar zo is het niet gegaan. Ik heb allerlei dingen gedaan en werk nu in de zorg. De liefde voor het boerenleven is er nog wel altijd. Voor een boer in de buurt van Rijperkerk, waar we wonen, doe ik weleens de melkcontrole. Sinds een jaar of tien fok ik bij wijze van hobby geiten. En we hebben een grote tuin met fruit en groente.

Die tijd in Amerika heeft me in zekere zin wel gestempeld. Ik weet nog dat ik tijdens mijn eerste zomer in Wisconsin een foto had gemaakt van een koets met een paard ervoor. Later kwam ik erachter dat dat amish waren. Vlak bij de boerderij waar ik woonde, bleek een kolonie te zijn. De manier waarop zij leven, heb ik altijd intrigerend gevonden. Eenvoudig en met strenge regels, maar ook vergevingsgezind en onderling heel eensgezind. Daar heb ik voor mijn eigen leven veel inspiratie aan ontleend.

De slowfoodbeweging spreekt me aan. Ik sta met enige regelmaat in de keuken, vind het fijn om de tijd te nemen om eten te bereiden. En ik houd er ook van om te werken met producten van eigen land. We hadden bijvoorbeeld een appel­boom waar altijd mooie dikke appels aan groeiden. Daarvan bakte ik appeltaart. Helaas is die boom omgewaaid. Als de geiten gelammerd hebben, worden de bokjes op een gegeven moment geslacht. Iets klaarmaken met dat geitenvlees vind ik ook leuk om te doen.

Ik gebruik voor deze broodjes zelf altijd een pak broodmix. Maar het kan natuurlijk ook met bloem en gist. Er is verder volgens mij niet veel aan het originele recept veranderd. Het glazuur heb ik in de loop van de tijd wel wat aangepast. Eigenlijk hoort het met room gemaakt te worden. Maar dat vinden wij te zwaar. Ik doe het gewoon met water. Of de rozijnen er oorspronkelijk wel in zaten, vraag ik mij trouwens af. Maar ze smaken er goed bij.”

Cinnamon rolls

Ingrediënten (voor circa 10 stuks)

• 500 gram broodmix

• klont smeerbare roomboter

• 2-3 el lichtbruine basterdsuiker

• 2 tl kaneel

• handje rozijnen

• kopje poedersuiker

Bereiding

Verwarm de oven voor op 225 graden Celsius. Vet een bakblik in.

Maak het brooddeeg volgens de aanwijzingen op de verpakking. Laat het 20 minuten rijzen, sla het daarna nog een keer door. Laat het daarna nog eens 10 minuten rijzen. Rol de deegbal uit tot een lap van ongeveer 30 bij 40 centimeter. Bestrijk de bovenkant royaal met boter. Meng suiker en kaneel en bestrooi de boterlaag hiermee. Zorg dat al het deeg bedekt is, gebruik eventueel extra suiker. Verdeel de rozijnen over het deeg. Rol de lap op tot een 
rol van 40 centimeter. Snijd deze met een scherp mes in plakken van 4 centimeter. Leg de ”rolls” op het bakblik, zorg dat ze elkaar niet aanraken. Tijdens het bak-
ken gaan ze nog rijzen. Bak ze 
in de oven in 20 tot 30 minuten gaar.

Maak het glazuur door druppelsgewijs water door de poedersuiker te roeren. Het is de bedoeling dat het een vrij stevig glazuur wordt. Schep een paar theelepels glazuur over elke ”roll”.