De emeritus predikant schrijft dit in het pasverschenen themanummer ”De tweede dienst” van Ambtelijk Contact, het studieblad voor ambtsdragers in de Christelijke Gereformeerde Kerken. ”Bij krimp geen kramp. De tweede dienst onder de loep genomen” is de kop van zijn bijdrage.

„Men kan niet volhouden dat iemand die één keer per zondag ter kerke gaat, wanneer hij/zij daar niet van af te brengen is, niet welkom is in het Koninkrijk – voor zover dat hier op aarde door een kerkenraad te overzien is”, stelt de predikant.

Dat dit tijdens het huisbezoek onder de aandacht moet worden gebracht, is helder, vervolgt ds. Quant. „Maar laten de ouderlingen ook dat doseren: niet elk jaar weer opnieuw.” De emeritus predikant maakt onderscheid tussen mensen voor wie het bezoeken van de morgendienst het enige is wat hen aan de gemeente bindt en de gemeenteleden die „volop hun gaven aan het gemeentelijke leven geven.”

Het niet bezoeken van de leerdienst is miserabel, maar niet censurabel, hoorde de predikant iemand eens zeggen. Hij voelt zich daarbij thuis. „Niet dwingen, maar dringen. Liever nog: positief lokken met een leerdienst waar pit in zit.”

Ds. G. van Roekel (Bennekom-Oosterbeek) gaat in op de vraag hoe de Heidelbergse Catechismus als uitgangspunt voor een leerdienst kan worden gebruikt. „Ik weet daar eigenlijk maar één goed antwoord op: studeren, studeren, studeren! Volgens mij staat of valt de catechismuspreek met de voorbereiding van de voorganger.” Hij tekent daarbij aan dat de gemeente de catechismus als een existentiële vertolking van de kern van het Evangelie heeft te herkennen, en dat de vorm en de presentatie in de verkondiging er ook toe doen.

Kerkenraden kunnen de catechismuspreek ondersteunen door hun predikanten te wijzen op het belang van de leerdienst voor de opbouw van de gemeente, aldus ds. Van Roekel. En door hun voorganger te stimuleren tot studie en hem daarvoor de ruimte te geven. Ook kunnen ouderlingen en diakenen creatief meedenken en suggesties aanreiken voor de prediking.