Het eenklaviers instrument (negen stemmen, aangehangen pedaal) werd in 1766 gebouwd door Johann Heinrich Hartmann Bätz. Het stond oorspronkelijk in de rooms-katholieke Martinuskerk aan de Oude Gracht in Utrecht. In 1852 werd het orgel verkocht aan de kerk in Oene, waar het door orgelmaker Maarschalkerweerd werd geplaatst.

Na de Tweede Wereldoorlog ging het orgel kwalitatief hard achteruit, aldus de Oener organist Lulof Dalhuisen. Een algehele restauratie werd noodzakelijk.

De toenmalige predikant, ds. J. T.Doornenbal, schreef er in juni 1961 onder het gemeentenieuws van Oene in de Veluwse Kerkbode het volgende over: „Tuuu….t deed het kerkorgel de laatste zondagen en het heeft ons er eens en temeer van overtuigd, dat het aan het einde is van zijn laatste mogelijkheden. Vorige week had de gemeente bepaald hinder van dat getuut. Ik zelf ook. Ik was die morgen al vroeg opgestaan en de tuin ingewandeld om mijn preek over het herstelde paradijs uit Openbaring 2 na te kijken en mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Maar het orgel deed tuut, aan een stuk door en het leek wel of heel de gemeente tuut zei.”

Zes jaar later –in 1967– werd de restauratie uitgevoerd door orgelbouwer Ernst Leeflang uit Apeldoorn. Daarbij werd tevens een aantal tussentijds aangebrachte voorzieningen ongedaan gemaakt en werd het orgel geheel in zijn oorspronkelijke toestand teruggebracht. „Bijna vijftig jaar later staat het instrument er nog steeds heel fier en glorieus bij”, aldus Dalhuisen.

Tijdens een zanguur ter gelegenheid van de opening van het winterwerk op zaterdag 24 september (aanvang 19.30 uur) wordt kort stilgestaan bij het orgeljubileum. Aan dit zanguur werken drie koren mee die hun ‘thuishaven’ in Oene hebben: de bovenstemgroep Noord-Oost Veluwe, het gospelkoor Alemet en het projectkoor Jubilate Deo. Rond het thema ”Op hoge toon” laten de koren zich afzonderlijk horen en ook is er samenzang van psalmen en bekende geestelijke liederen.

Meer informatie: www.kerkoene.nl