Wat er achter die beeldjes schuilt, is bij veel mensen echter onbekend. „Bijna 90 procent van de Nederlanders weet een beetje tot nagenoeg niets over het boeddhisme”, zegt het museum. De expositie De Boeddha moet daarin verandering brengen. De tentoonstelling was eerder te zien in Museum Volkenkunde in Leiden en trok daar 95.000 bezoekers.

De boeddhabeeldenrage is niet onschuldig, zegt dr. M. Visser uit Wezep, directeur van zendingsorganisatie GlobalRize en predikant in de Protestantse Kerk in Nederland. „Dit is een uiting van het ietsisme. In een land dat God verlaten heeft, is een grote geestelijke leegte ontstaan. Als de Heere wordt losgelaten, krijg je niet alleen hard atheïsme. Velen hebben het gevoel dat er toch wel iets zal zijn, en dat leidt tot allerlei rituelen.”

Afgodendienst

Dat negen op de tien bezitters niet weten wat er achter het beeldje zit, zegt niet alles. „Ze weten wel dat het niet christelijk is. Als je zo’n beeldje in huis of in je tuin zet, is het een duidelijke keuze tegen God en Zijn dienst.”

Ds. Visser werkte van 2000 tot 2015 als zendeling in Thailand, waar hij gemeenten stichtte in voorheen met het Evangelie onbereikte gebieden en een internationaal team kerkplanters opbouwde. „Boeddhabeeldjes zijn daar in vrijwel elk huis te vinden en worden dagelijks aanbeden. Het is afgodendienst waar de duivel in meekomt. In Nederland zal dat meestal niet zo zijn. Achter de massaproductie van deze beeldjes, die je zo bij de Blokker kunt kopen, moeten we niet direct iets demonisch zoeken.”

Nederland telt nog geen 100.000 boeddhisten, dus de invloed van deze religie moet volgens ds. Visser niet worden overschat. „Mensen hebben er een positief gevoel over, maar weten er meestal weinig van.”

De kerk hoeft ook niet uitgebreid aan voorlichting te doen. „Het is wel goed als er van de kansel eens wordt gezegd dat mensen niet klakkeloos aan deze mode moeten meedoen. Het beeldje behoort tot afgodendienst, dus blijf er vandaan.”

De oud-zendeling relativeert de gedachte dat je beter met boeddhisten dan met moslims te doen kunt hebben. „Politiek gezien mag dat nogal eens zo zijn, maar in godsdienstig opzicht moet je zeggen: Iedereen zonder de Heere Jezus is verloren, dus daarin is er geen verschil.”

Vanuit zijn ervaring bij Stichting Gave zeg ds. Visser dat christenen makkelijker met moslims dan met boeddhisten kunnen praten. „Met moslims hebben we gemeenschappelijk dat we geloven in een Schepper, dat God Zijn wil openbaart en door profeten spreekt en dat er sprake is van zonde, oordeel en eeuwigheid. Vervolgens zijn er natuurlijk wel belangrijke verschillen die het gesprek bemoeilijken, maar een moslim voelt wel aan waarover het gaat.”

Met een boeddhist zijn er minder raakvlakken. „Hij kan gemakkelijker schouderophalend verder gaan. Iemand vergeleek een moslim eens met een rots, een boeddhist met een spons. Die laatste lijkt zachter, maar deukt makkelijk weer uit.”

Beeldjes en rituelen kunnen de geestelijke leegte niet vullen, zegt dr. Visser. „Laten we met het Evangelie naar buiten treden. Dan mogen we verwachten dat de Heere daardoor zal werken.”