Hiermee is een einde gekomen aan een ingrijpende discussie over de positie van de VU in verhouding tot de SoW-kerken (straks Protestantse Kerk in Nederland). Nadat de gereformeerde synode in 2002, op basis van de besluitvorming van de gezamenlijke synoden van de SoW-kerken, het contract met de VU had opgezegd, deed diezelfde synode een oproep aan de VU en aan de kerkelijke opleidingen te Kampen, Utrecht en Leiden om te komen tot een vorm van samenwerking. Hierin zou zowel het concentratiebesluit van de kerken als de bijzondere positie van de VU gerespecteerd dienen te worden.

De overeenkomst tussen VU en ThUK houdt in dat VU-studenten de laatste twee jaar van hun opleiding zich inschrijven aan de ThUK, met desgewenst een tweede inschrijving aan de VU. Het eerste halfjaar hiervan kunnen ze dan VU-onderwijs te Amsterdam volgen, en de resterende anderhalf jaar volgen ze ThUK-onderwijs in Kampen.

Naar het oordeel van de beide besturen wordt, volgens een gezamenlijk persbericht, met deze overeenkomst „op zorgvuldige en evenwichtige wijze” recht gedaan aan zowel het concentratiebesluit van de SoW-kerken als de positie van de VU.

Voor de kerken is het belangrijk dat nu duidelijk is dat alleen de mastertitel van de predikantsopleiding te Kampen toegang geeft tot het predikantschap in de PKN, aldus de persverklaring. Voor de VU is het belangrijk dat haar theologieopleiding aantrekkelijk blijft voor studenten die predikant in de PKN willen worden.

Hiermee wordt de VU overigens niet een vierde PKN-ambtsopleiding. „De VU houdt een eigen predikantsopleiding. Om predikant te kunnen worden in de PKN stromen de studenten vanaf hun vijfde jaar door naar de ThUK”, aldus prof. dr. M. E. Brinkman, decaan van de faculteit godgeleerdheid van de VU. Dr. H. C. van der Sar, de voorzitter van het rectorium van de ThUK, voegt hieraan toe: „In feite hebben we nu met Amsterdam een vergelijkbare regeling als met Groningen. Alleen het eigen aandeel van de VU daarin is wat groter.”