Sriwaany gaat Psalm 119 lezen, grapt begeleidster Rudina Verkerk aan het eind van de avondmaaltijd in De Reling. „Als u het niet erg vindt, gaan we verder met waar we gebleven zijn”, antwoordt de jonge vrouw gedecideerd. Dan klinkt in gewone taal hoe de apostel Paulus zich voor koning Festus op de keizer beroept.

Daarna bidden de bewoners Sriwaany (21) en Quinity (21) en Verkerk stil voor zichzelf. De anderen, Tim (21), Jacqueline (20) en Roos (18), kijken rustig toe. Quinity helpt Sriwaany even met afruimen. Deze spoelt de vaat en stopt die in de vaatwasser.

„Eén keer per week is een van de bewoners aan de beurt”, vertelt Verkerk. „Dan moet je koken, de tafel dekken, Bijbellezen, afruimen en de vaat doen.”

Het is een van de doelstellingen van De Reling: kwetsbare jongeren helpen bij het aanleren van vaardigheden om zelfstandig te kunnen gaan wonen, ongeacht hun levensovertuiging.

Tussen wal en schip

„Diakenen uit de hervormde gemeenten, gereformeerde kerken en christelijke gereformeerde kerk van Gouda merkten 25 jaar geleden dat sommige jongeren na het bereiken van hun volwassenheid tussen wal en schip raakten”, zegt manager Emelia van de Voorde van Agathos, dat sinds 2011 de ambulante begeleiding bij De Reling verzorgt.

„Het gaat om jongeren die wegens diverse problemen niet thuis kunnen blijven wonen”, vult coördinator Inge van Dam van De Reling aan, „zoals autisme of andere lichte psychiatrische problematiek, een onveilige thuissituatie of verstoorde relaties met ouders.”

Rudina Verkerk is de mentor van Sriwaany en Quinity. „Ik spreek ze één keer per week over hoe het gaat. Op mijn vaste werkdag, dinsdag van 15.00 tot 22.00 uur, begeleid ik ook de corveeër die dan dienstdoet. Soms help ik met koken; tegelijkertijd maak ik dan een praatje.”

Sriwaany zal de doelstelling om vijftien verschillende recepten te koken wel halen. Haar risottorijst met prei, ui, gehakt en kaas viel goed in de smaak. „Ik houd van koken en probeer elke keer wat anders.”

Tim, Jacqueline en Roos zijn na de maaltijd snel naar het ”rookbalkon” van de tweede verdieping van het statige herenhuis aan de Oosthaven getrokken, waar ze alle drie een sjekkie opsteken. Tim werkt als computerprogrammeur. „Ik heb hier anderhalf jaar gewoond. Waarom, zeg ik niet. Zaterdag vertrek ik naar een eigen appartementje in de wijk Goverwelle. Ik zal dit gezelschap missen.” Dat geldt zeker voor Roos, met wie hij een goede band heeft. Tim krijgt straks één keer per week een begeleidingsgesprek met iemand van De Reling.

Quinity mag een paar maanden langer blijven dan de standaardtermijn van dertien maanden, vertelt ze op haar kamer die ze deelt met konijn Lot. „Ik hoop dat ik een huis op de grond krijg, zodat mijn oma niet allemaal trappen op hoeft als ze mij bezoekt.”

Bij haar woonde ze nadat haar moeder was hertrouwd met een nieuwe man. „Met mijn vader heb ik geen contact, met mijn moeder gaat dat langzaam beter.”

Helder formuleert ze wat ze bij De Reling heeft geleerd. „Allereerst dat ik rustig over mijn emoties kan praten, zonder dat ik ga schreeuwen of dingen kapotmaken. Verder heb ik geleerd dat ik niet perfectionistisch hoef te zijn. Mijn vorige opleiding rondde ik af met allemaal tienen en één 9. Ik janken dat ik die 9 had. Als ik nu een 5 hebt, zegt Rudina: Heb je ervoor geleerd? Dan is het goed.”

De omgang met leeftijdsgenoten deed Quinity ook goed. „Ik heb geleerd met verschillende karakters om te gaan. En ik kan beter omgaan met geld. Ik was geen spaarder, maar ik spaar nu voor mijn volgende huis.”

Islamitisch opgevoed

Ook geestelijk groeide ze. „Ik ben islamitisch opgevoed. Later deden we nergens meer aan. Een tijd terug ben ik met mijn moeder naar een pinkstergemeente gegaan. Daar leerde ik dat de Heer er altijd voor me is. Ik kreeg liefde en bescherming; die had ik alleen bij m’n oma gehad. Nu krijg ik die van Jezus, maar ook bij De Reling. Hier ben ik geliefd.” Vorig jaar werd Quinity gedoopt.

Dat vindt Van de Voorde een van de mooie dingen van De Reling. „Dat jongeren horen dat de Heere Jezus er voor hen is en dat ze met de Bijbel in aanraking komen.” Van Dam: „Naar aanleiding van de Bijbellezing ontstaan er soms mooie gesprekken.”

Daarnaast vindt ze het mooi als jongeren via de kerk hun sociale netwerk vergroten. Zoals Sriwaany, die klaar is met de vaat. „Eens in de maand ben ik op zondag bij een gastgezin. Daar drink ik koffie en met hen ga ik naar de gereformeerde gemeente hier. Daar heb ik dit voorjaar belijdenis gedaan. Als ik meer mijn eigen leven krijg, lijkt het me leuk om lid te worden van een Bijbelclub of een zangkoor. Dan krijg ik vanzelf meer contacten.”

De jongvolwassenen die in De Reling zijn geweest, maken een grote sprong richting zelfstandigheid. Van Dam trekt een geprinte mail te voorschijn die zij van een oud-bewoner ontving in het kader van het jubileum. Zij zegt daarin veel te hebben geleerd. „Dat De Reling heel oud mag worden.”

www.dereling.nl