Dat zei ds. G. Williams (Cardiff) maandag tijdens zijn openingswoord voor de vierdaagse Leicester-conferentie. Sinds 1962 wordt in het Engelse Leicester de door The Banner of Truth georganiseerde predikantenconferentie gehouden. Wat de deelnemers verbindt, is de gereformeerde en puriteinse leer van vrije genade. Over verschillen in visie op de doop en op de kerk wordt heengezien.

Ds. Williams preekte over 2 Korinthe 3:18. Hij wilde in de prediking allereerst vertroostend zijn, voordat hij de aan het geloof verbonden gehoorzaamheid aan de orde stelde. „Christus werkt in al de Zijnen door de Heilige Geest. Zo worden zij ertoe gebracht op Christus te zien.”

’s Avonds hield ds. Stuart Elliott zijn eerste toespraak over evangelisatorische prediking. Hij nam als uitgangspunt de preek van Petrus bij de uitstorting van de Heilige Geest. „Evangelisatorische prediking verschilt niet van andere soorten prediking. Alleen de nood van de hoorders is anders. Kenmerkend voor iedere prediking is dat de prediker een heraut is. Dat hij het goede nieuws verkondigt, dat hij getuigt van feiten en dat hij het geweten confronteert met de gevolgen van de betuigde waarheid. Het doel van evangelisatorische prediking is dat alle onbekeerde hoorders tijdens de prediking tot bekering komen.”

Volgens ds. Elliott wijst deze prediking de schuld voor God aan. Verder beantwoordt zij de vragen die het hart stelt aan hen die zich schuldig voelen en zoekt ze allen die van schuld overtuigd zijn te bewegen tot het geloof in Christus. „Daarom is emotionele betrokkenheid een vereiste voor evangelisatorische prediking. Evangelisatorische prediking wordt gevolgd door persoonlijke gesprekken met hoorders die erdoor geraakt zijn.”