Column: Decibellen en kwade geesten, dat heet dan feest
Een dorp verderop is het feestweek. Wat je daarvan merkt, is de herrie van een feesttent. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat daar een samenkomst is belegd voor hardhorenden. Ik kan me daar oprecht over verbazen. Wie vindt zo’n recordaantal decibellen leuk? En wat is er dan zo leuk aan?
Als puber heb ik ooit een discotheek bezocht. Daar moest je geweest zijn. Het is bij die ene keer gebleven. Het is niet zo dat mijn leven wordt vergald als ik niet kan praten maar aangenaam is het wel, de mogelijkheid tot converseren. Nou, vergeet het maar. Je moest je de longen uit je lijf schreeuwen en dan nog kon je aan de uitdrukking van je gesprekspartner zien dat hij het maar half begrepen had. Ik was blij dat ik weer buiten stond.
Naderhand ben ik in mijn hoedanigheid als verslaggever nog weleens op een housemanifestatie op de Maasvlakte geweest. Het geluid dat daar werd geproduceerd, overtrof al het voorgaande. Het was alsof je tegen de decibellen die uit metershoge boxen kwamen, kon aanleunen. Weliswaar kon je bij de ingang oordopjes krijgen maar mij leek het een stuk logischer om de volumeknop terug te draaien.
Een gesprek aangaan was alleen mogelijk als je zo ver mogelijk van de geluidsboxen af stond. Maar de jongeren waren niet naar de manifestatie gekomen om te praten. Die wilden dansen. Of wat daarvoor doorging. Als ze moe waren, gaf xtc in combinatie met alcohol nieuwe energie. De 15.000 bezoekers vonden het feest helemaal te gek. Wekenlang hadden ze ernaar uitgekeken, ook al wisten ze dat ze zich na het festijn dagenlang brak zouden voelen.
Die hele housescene was sowieso een raar wereldje. De muziek stelde weinig voor en werd vooral gekarakteriseerd door monotoon gedreun. Wat deze muziekstijl, die nog steeds springlevend is, zo populair en tegelijk zo bizar maakte, was het geflirt met satanische machten.
Een flyer die me is bijgebleven, maakte gewag van een tempel waarin mensen baden om de goden en geesten in een goede stemming te brengen. Maar het gebed was niet krachtig genoeg, waardoor de kwade geesten kans zagen de overhand te nemen. Op dat moment begon de aarde te schudden als gevolg van een enorme aardbeving. Daarbij werd de tempel geheel en al weggevaagd.
Dezelfde tekst kondigde aan dat tijdens de houseparty de kwade geesten de gedachten van de bezoekers zouden binnendringen. De opdracht luidde om zich bij deze geesten te voegen.
Je wordt dus gebombardeerd met decibellen en wordt ook nog eens in bezit genomen door kwade geesten. Dat heet dan feest.