Column: Fietsles in Berlijn is helaas alleen voor vluchtelingen
In de wijkkrant lees ik over verkeersles voor vluchtelingen. In Oost-Berlijn is een speciaal parcours aangelegd waar migranten zich mogen oefenen in de Duitse verkeerswet.
De vluchtelingen „moeten worden ingewijd in de preventieve maatregelen” om ongelukken te voorkomen, zegt Hans-Joachim Hacker van de Deutsche Verkehrswacht in de Berliner Woche.
Of er onder asielzoekers meer verkeersslachtoffers zijn, weet ik niet. Maar rond het azc in Oost-Berlijn letten de migranten extra goed op. „Onze 400 bewoners –onder wie 83 kinderen– bezitten samen 200 fietsen. Dan passen we ervoor op dat er niet op de stoep wordt gefietst en dat de voorrangsregels in acht worden genomen”, zegt manager Peter Hermanns in het krantje.
Vluchtelingen krijgen folders met verkeersregels in het Duits, Engels en Arabisch. Mochten ze straks de regels nog overtreden, dan hebben ze geen excuses meer.
Eerlijk gezegd ben ik wel onder de indruk van de kloeke aanpak door de heren van de verkeerswacht. Als Nederlandse nieuwkomer was ik ook graag iets ingewijd in de Duitse verkeerscultuur. Want bijna dagelijks stuit ik op onbegrip als ik een kruispunt met een Nederlandse blik benader.
Al eerder schreef ik dat velen een fietser op een fietspad zien als een buitenaardse verschijning. Terwijl de loopfiets al in 1817 werd uitgevonden door de Duitse boswachter Karl Freiherr von Drais, toen de oplopende haverprijs paardrijden te duur maakte.
Berlijn telt per inwoner weliswaar het minste aantal auto’s van Duitsland, toch moet ik dagelijks om de bolides heen slalommen als ze mij betrekken in hun verkeerschaos. Voordat ik in Duitsland woonde, had ik het beeld van de keurige Duitser die in het verkeer de rust zelve was. Van die welgemanierdheid is slechts sporadisch iets te ontdekken.
Niet dat de Duitse automobilisten het kwaad bedoelen. Afgelopen week nog parkeerde een gemeentemedewerker zijn bus pal op mijn route, terwijl ik in aantocht was. Zodra hij me zag, verontschuldigde hij zich uitvoerig. Want hoffelijk, dat blijven ze. Maar van omkijken naar fietsers en vooruitdenken hebben ze nog nooit gehoord.
In Duitsland gebeuren nu eenmaal meer ongelukken dan in Nederland. Er vallen meer dodelijke slachtoffers. Vorig jaar waren dat er 43 per 1 miljoen inwoners in Duitsland, in Nederland 28. Het thema is in Berlijn extra actueel nu het aantal dodelijke slachtoffers onder fietsers dit jaar lijkt te verdubbelen. Na zes maanden zijn er al tien fietsers overleden, evenveel als in heel 2015.
Om de stress te verlagen en de veiligheid te verhogen pleit ik ervoor dat de heren van de Berlijnse verkeerswacht de regels en de fijne verkeerskneepjes niet enkel uitleggen aan de vluchtelingen. Voor veel landgenoten zou een middagje slalommen tussen de pylonen en een theorieles geen kwaad kunnen. Misschien kunnen de kinderen dan ooit zelfstandig en ongeschonden naar school fietsen.