De vereniging hield zaterdag haar voorjaarsvergadering, in de Zwolse Zuiderkerk. Tijdens de -besloten- morgenbijeenkomst was er aandacht voor het redactiebeleid van Reformanda, werden twee nieuwe bestuursleden (H. Bos en P. van Ewijk) gekozen en sprak A. J. Koekoek een „bemoedigend woord.”

Zo’n 100 à 150 personen, overwegend ouderen, woonden de vergadering bij. „Er hadden er best nog wat bij gekund”, aldus ds. Van Gurp desgevraagd. Niettemin gaat de nieuwe vrijmaking door, zegt hij. „Al gaat het niet erg hard. Het is iets dat je overal ziet: als het op beslissen aankomt, worden mensen toch terughoudender, deinzen ze terug voor de gevolgen van een besluit.”

Tot nu toe maakten ruim 300 leden van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) zich vrij van hun kerkverband. Her en der -Berkel en Rodenrijs, Groningen, Veenendaal, Zwijndrecht, Zwolle- werden (streek)gemeenten gesticht. In Bergentheim zal het, aldus Van Gurp, binnen niet al te lange tijd komen tot instituering van een gemeente; ook in Hasselt en Ermelo is het onrustig.

We lezen in Openbaring 3 dat de gemeente in Filadelfia maar kleine kracht heeft, zei de emeritus predikant in zijn toespraak, met als thema ”Vrijmaking als geloofsbeslissing”. „Maar, zegt de Heere, gij hebt Mijn Woord bewaard en Mijn Naam niet verloochend.”

Zonder zelfverheffing, stelde hij, „mogen we zeggen dat deze tekening van onze broeders en zusters uit een ver verleden op ons van toepassing is. Door Gods genade hebben wij Zijn Woord bewaard. Och ja, we hebben maar kleine kracht. Tegenover de 127.000 leden van de GKV staan wij met ons klein getal. Als we er 1000 hebben, is het veel. Tegenover de 273 vrijgemaakte kerken hopen wij er straks 10 te hebben. Tegenover de 302 predikanten die zij hebben, hebben wij niet één dienstdoende predikant.

Ik hoor dat er broeders en zusters zijn die opzien tegen vrijmaking, want, zeggen zij, we hebben geen dominees en hoe moet het dan in de toekomst met de bediening van doop en avondmaal en moet er dan altijd alleen maar preek gelezen worden? Maar we geloven toch dat de Heere Zijn kerk niet alleen laat? De Heere beproeft ons of we het wel echt aandurven met Hem alleen.”

„Er staat geschreven, er is geschied”, citeerde de inleider uit een geschrift van prof. K. Schilder. „Er is geschied. Het is nu ruim een jaar geleden dat wij de ”Oproep tot reformatie” naar de vrijgemaakte kerken stuurden, in februari 2003. Tot ons verdriet moeten we vaststellen dat alle kerkenraden deze hebben verworpen. Het uur van de beslissing is daarom nu echt aangebroken. De deformatie van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt is in het afgelopen jaar steeds verder gegaan. Iedereen wordt dan ook tot een keuze gedrongen en wie de rechte keus niet doet, loopt het gevaar steeds verder de weg van de ongehoorzaamheid op te gaan.”

De vrijmaking -„voluit een geloofskeuze”- mag „voorspoedig voortgaan”, aldus ds. Van Gurp in zijn rede. „Daarin ondervinden wij de zegen van de Heere Jezus Christus, Die immers beloofd heeft, toen Hij opriep om op te staan uit de slaap, dat Hij over ons zal lichten. De broeders en zusters die in de vrijheid mochten komen, kunnen hun blijdschap niet op nu de prediking weer schriftuurlijk is en de bediening van de sacramenten weer mag plaatsvinden en de kerk weer een veilige haven, een huisgezin van God is, een ark van behoud. En echt niet alleen maar voor ouderen, maar juist ook voor de jeugd, die tot onze blijdschap en verrassing in alle gemeentes goed vertegenwoordigd is. De Heere heeft inderdaad onze tranen willen drogen, al blijft er het verdriet om verbroken relaties en om zo veel broeders en zusters die nog niet gekomen zijn tot het onderscheiden van de geesten.”