Dit schrijven de onderzoekers C. Bijleveld en J. Hendriks in het vrijdag verschenen rapport”Recidive van jeugdige zedendelinquenten”. De onderzoekers namen de recidive onder de loep van 114 jongens die tussen 1988 en 2001 na behandeling de justitiële jeugdinrichting Harreveld in Gelderland verlieten. Harreveld is gespecialiseerd in de behandeling van jonge zedendelinquenten, vooral de zwaardere gevallen.

Bijleveld is verbonden aan het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving en is hoogleraar methoden en technieken van criminologisch onderzoek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hendriks is ontwikkelingspsycholoog en hoofd afdeling jeugd van de forensische polikliniek De Waag in Den Haag.

Gebleken is dat 90 procent van de zedenrecidivisten binnen drie jaar na behandeling opnieuw een delict pleegt. De onderzochte delinquenten waren ten tijde van het plegen van het misdrijf tussen de zeven en negentien jaar oud.

Bijleveld en Hendriks onderscheiden twee groepen zedendelinquenten: de obsessieven en de opportunisten. De obsessieven kiezen veelal een jonger kind als slachtoffer (gemiddelde leeftijd bijna acht jaar). De opportunisten vergrijpen zich overwegend aan leeftijdgenoten (gemiddelde leeftijd zestien jaar).

Alleen de obsessieven plegen opnieuw een zedendelict. Het gaat veelal om sociaal geïsoleerde, onzekere, autochtone pubers. De opportunisten zijn machotypes met antisociale trekken. Eenderde van hen is allochtoon. Zij plegen niet nogmaals een zedendelict, maar misdrijven als diefstal, inbraak of mishandeling.

Jongens die een (zeer) jong meisje misbruikten buiten hun familie, lopen de grootste kans in herhaling te vallen. De onderzoekers pleiten ervoor deze groep nog intensiever te behandelen tijdens hun verblijf in de jeugdinrichting en hen na ontslag daaruit langdurig intensief te begeleiden.