Vrijdagavond. Yüksel Hertlein-Güllü (33), actief voor de interkerkelijke stichting Evangelie & Moslims te Amersfoort, is met enkele andere Turks-Nederlandse christenen bijeen om God „te aanbidden.” Opeens is daar het bericht op haar mobiele telefoon: „Yüksel, kijk naar het nieuws. Bid voor je land. Er is een staatsgreep.” De Turkse christin is niet meer voor de televisie weg te slaan. Ondertussen wordt vurig gebeden.

Nog steeds houdt de situatie in Turkije haar intensief bezig, zegt ze dinsdagmorgen desgevraagd. „Hoe ik me nu voel? Verdrietig, erg verdrietig. Het doet zo’n pijn om te zien hoe verdeeld Turkije nu is. Ik zie het ook in mijn familie.”

Hertlein-Güllü heeft dagelijks contact met „broeders en zusters” in Turkije en Nederland. De christenen hebben niet alleen verdriet om de verdeeldheid in hun land, maar vrezen ook geweld. Daar is reden voor. Verschillende kerken en christelijke instellingen zijn al door vandalen onder handen genomen. Zo is vrijdagnacht in Ankara een ontmoetingsplaats van een christelijke gemeente vernield. Andere bronnen rapporteren vernielingen aan kerken in Trabzon en Malatya.

Hertlein-Güllü zucht. Toch is ze niet zonder hoop. „Er zijn in Turkije islamitische burgers die zich vertwijfeld afvragen: „Is dit wat mijn geloof inhoudt?” Het is mijn gebed dat de Turkse kerken klaar zullen staan om deze mensen de liefde van God mee te delen.”

Wat kunnen Nederlandse christenen doen? „Bid voor de kerk in Turkije. De christenen hebben het nodig. En wees betrokken op Turkse Nederlanders; ze maken een ongekend spannende tijd door. Toen ik vanmorgen op het kantoor kwam, kreeg ik een knuffel van een collega. „Je zult het wel moeilijk hebben, Yüksel.” Zoiets doet een mens goed.”