Ds. Olivier Favre, predikant van een gereformeerde baptistenkerk in Lausanne, vervolgde gisteren zijn referaat over seksualiteit en huwelijk op de Colloque Biblique Francophone in Frankrijk. De Zwitserse predikant vulde zijn algemene beschouwingen van de voorgaande dag aan met concrete voorbeelden.

Het bovenstaande merkte hij op naar aanleiding van het feit dat de puberteit steeds vroeger begint, terwijl het dan nog wel tien, vijftien jaar kan duren voordat economische zelfstandigheid in zicht komt. Hij verdedigde de stelling dat het huwelijk het enige bijbels aanvaardbare kader is voor seksualiteit. „Waarom? Omdat man en vrouw zich in hun seksuele activiteit totaal onthullen. Lichamelijk, emotioneel en geestelijk leveren ze zich totaal uit aan de ander. Naaktheid is gereserveerd voor degene met wie je één vlees geworden bent.”

Volgens ds. Favre is er veel aan te voeren ten gunste van het uitstellen van seksualiteit tot het huwelijk. Als je als man en vrouw in harmonie wilt samenleven, is het nodig elkaar te kennen, te waarderen, te respecteren en vervolgens plannen voor de toekomst te maken. Dat is bijbels aangeduid met het verlaten van de ouders, zich hechten aan een ander en één vlees met hem of haar te worden. Als seksualiteit gepraktiseerd wordt door niet-getrouwden, heeft het de neiging te veel plaats in te nemen en andere aspecten van de relatie onder te sneeuwen. Bovendien zijn voor een jonge vrouw de eerste seksuele contacten niet per definitie de meest gemakkelijke en meest aangename. Zij heeft behoefte aan veiligheid en trouw, waaraan een jongeman tegemoet dient te komen door haar te respecteren en rekening te houden met haar verwachtingen en dingen waar ze bang voor is.

Favre betreurt het dat veel bijbelvertalingen het Griekse woord ”porneia”, dat betrekking heeft op alle vormen van seksualiteit buiten het huwelijk, vaak hebben weergegeven met uitdrukkingen die niet direct doen denken aan ongeoorloofde seksuele praktijken: losbandigheid, onreinheid, wangedrag, immoraliteit.

Met instemming citeert de predikant het gezegde dat je de oven niet moet voorverwarmen als je niet van plan bent het vlees te braden. Daarmee wil hij voorzichtigheid met betrekking tot lichamelijke contacten bepleiten. „De verleiding is groot. Laten we de jeugd aanmoedigen met elkaar over de wenselijke grenzen te praten als ze hun hoofd nog koel hebben.” Tegelijkertijd: „Wees vol erbarming met hen die gevallen zijn. Toon hen de hoop van vernieuwing, genezing en vergeving, die te vinden is aan de voet van het kruis, nadat de ernst van hun zonde is ingezien. In Christus is vergeving voor alle zonden te vinden.”

In heel aardig Frans sprak ds. John McPherson, emeritus predikant van de Free Church of Scotland en ooit nog twee jaar leraar Frans geweest, over het gebedsleven van de predikant. „De woordverkondiging is fundamenteel, maar het gebed is primair. Daar zal de dag ook mee moeten beginnen.”

Ds. McPherson merkte op dat predikanten zelf al een antwoord zijn op het gebed om arbeiders voor de velden die wit zijn om te oogsten. Hij riep voorgangers op hun preken voor en tijdens de voorbereiding te „dopen” in gebed. „Het komt er ook op aan te bidden voor onze eigen heiliging. De gemeente voelde aan de verkondiging van R. M. McCheyne dat hij in Gods aanwezigheid verkeerde. Belangrijk is dat predikanten gedragen worden door de gebeden van hun gemeente. Toen men aan Spurgeon vroeg hoe het toch kwam dat er zo veel vrucht op zijn prediking was, reageerde hij: Mijn volk bidt voor me. Dat is het inderdaad. Laat de gemeente bidden om de zalving en kracht van de Geest.”

Dr. Douglas M. Kelly, hoogleraar systematische theologie aan het Reformed Theological Seminary in North Carolina (VS), gaf een aanzet voor een lezingenserie over de overwinning van het Lam en het delen in zijn overwinning. „Jezus Christus heeft de controle over alles wat er omgaat. Gisteren, vandaag en morgen. Laten we ons geloof in Hem vernieuwen!”

Douglas constateerde dat protestanten zich sinds de negentiende eeuw massaal aan de cultuur hebben aangepast. „Achtennegentig procent van de commentatoren op het boek Genesis heeft geen moeite met de evolutietheorie. De tendens bestaat te zwichten voor de cultuur als er op een punt -abortus, homoseksualiteit, samenwonen- spanning is tussen cultuur en Schrift. We willen geaccepteerd worden. Maar Johannes heeft gewaarschuwd: „Heb de wereld niet lief, noch wat daarin is.””