Medische noodhulp Kustwacht schiet tekort
De medische hulp van de Kustwacht op de Noordzee schiet tekort. Dat leidt ertoe dat mensen niet altijd effectieve, veilige en tijdige zorg krijgen. De Kustwacht heeft van de overheid een te beperkte opdracht gekregen en is daardoor niet berekend op haar taak om spoedeisende medische hulpverlening op de Noordzee te organiseren.
Dat concludeert de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) in een donderdag gepubliceerd rapport. Aanleiding voor het onderzoek is een duikongeval op de Noordzee op 11 juli 2015, waarbij een duikster onwel werd en uiteindelijk overleed.
De Kustwacht wordt bestuurd door vijf ministeries, onder coördinatie van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. „In opdracht van deze ministeries voert de Kustwacht vijftien zeer diverse taken uit, waarvan medische hulpverlening er één is. De aansturing daarvan gebeurt echter niet op basis van de uitgangspunten die de overheid hanteert voor zorg op land, namelijk dat zorg effectief, veilig en tijdig moet zijn”, concludeert de OVV.
Het is de taak van de Kustwacht om de hulpverlening op de Noordzee te coördineren en de acties van de afzonderlijke hulpdiensten, zoals reddingsboten, reddingshelikopters en de Radio Medische Dienst op elkaar af te stemmen. De OVV: „Bij spoedeisende medische hulpverlening is deze rol in de praktijk vergelijkbaar met een meldkamer ambulancezorg, maar de Kustwacht is daar niet goed voor toegerust. Zo zijn de centralisten van het Kustwachtcentrum niet opgeleid om medische noodsituaties te beoordelen.”
De Raad constateert dat de Kustwacht geen mogelijkheid heeft gehad om haar coördinerende taak goed uit te kunnen voeren. „Investeringen in mensen, middelen en de benodigde technische infrastructuur blijven uit. ,Ook wordt de Kustwacht niet gestimuleerd om zich met partners zoals de reddingsbrigade, de meldkamers ambulancezorg en ziekenhuizen goed voor te bereiden op deze taak.”
De OVV raadt minister Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu) aan om samen met minister Edith Schippers (Volksgezondheid) te zorgen dat de organisatie van de medische hulpverlening op zee aan dezelfde standaard gaat voldoen als de medische hulpverlening op land.