Zoeken naar de waarheid over dood en leven
Titel:
”De Waarheidszoeker”
Auteur: Dee Henderson
Uitgeverij: Barnabas, Heerenveen, 2003
ISBN 90 5829 370 X
Pagina’s: 324
Prijs: € 19,95. In steeds grotere hoeveelheden rollen ze van de drukpersen: christelijke thrillers uit Amerika. Een van de auteurs in dat genre is Dee Henderson. Ze is bezig met een serie over de O’Malleys, jonge mensen die samen in een weeshuis opgroeiden en later de familienaam O’Malley aannemen. Het jongste deel op de Nederlandse markt heet ”De Waarheidszoeker”. Een verhaal over opbloeiende liefde en blokkerende geheimen, over dood en leven met een diepere betekenis.
Hoofdpersoon is Lisa O’Malley. Ze werkt als forensisch patholoog aan een reeks onopgehelderde moorden. Ze zoekt naar verbanden tussen de slachtoffers maar vindt lange tijd niet meer dan vage aanwijzingen. Tijdens haar speurtocht komt ze in aanraking met Quinn Diamond, een federale politiechef, wiens vader twintig jaar geleden is vermoord. Een misdrijf dat -uiteraard- nooit is opgelost. Dat feit brengt Lisa en Quinn steeds weer met elkaar in contact, waardoor er -uiteraard- een warme liefde tussen hen opbloeit. Een liefde die -uiteraard- problemen te verwerken krijgt. Zo wil Lisa in eerste instantie niet toegeven dat ze iets voor Quinn voelt.
De grootste moeilijkheid vormt echter een drama uit Lisa’s jeugd, waarover ze met niemand wil praten, zelfs niet met Quinn. De traumatische gebeurtenis blijkt haar leven en haar geloof te hebben aangetast. Ze gelooft niet (meer) in Jezus Christus, de Opgestane. Dat ongeloof wordt keer op keer versterkt wanneer ze in haar werk in aanraking komt met de dood, die onomkeerbaar lijkt.
Deze ingrediënten leveren een boek op dat het predikaat christelijke thriller verdient. Aan één kant is het een ’gewone’ thriller waarin de hoofdpersonen op zoek gaan naar de onbekende moordenaar. Op de achtergrond spelen echter de vragen: Zal Lisa haar liefde tot Quinn uitspreken en, vooral, zal Lisa Christus als de Opgestane en als haar persoonlijke verlosser leren kennen? De titel heeft dan ook een dubbele bodem.
Getemd beest
Het verhaal leest lekker weg. De zinnen zijn niet al te lang en bevatten een behoorlijke portie dialoog. Henderson gebruikt daarbij soms mooie metaforen. In de eerste zinnen van het boek, bijvoorbeeld: „Het vuur was heftig geweest; het had een duidelijke handtekening achtergelaten in de vorm van omgekruld, verbogen hout, verwrongen metaal en een dikke aslaag. Het beest was getemd, maar nog steeds aanwezig, klaar om door het minste of geringste weer tot leven te komen.”
Positief is ook de humor die geregeld in het boek opduikt. In het gedeelte bijvoorbeeld waarin Marcus, de broer van Lisa, boos is op Quinn vanwege zijn tekortgeschoten bescherming. „Hij zou zijn kaak niet alleen ontwrichten, maar zelfs breken. Het zou geen christelijke reactie van Marcus zijn, maar wel die van de oudere broer en Quinn was niet van plan uit te vinden welke overtuiging het zou winnen.”
Minder positief zijn de toevalligheden in het boek. Sommige ontwikkelingen komen gewoon niet realistisch over. Zo is het wel heel toevallig dat de moord op de vader van Quinn precies past in het rijtje van onopgehelderde misdrijven dat Lisa aan het onderzoeken is.
Aan de andere kant zijn er de zaken die voorspelbaar zijn. De opgespoorde moordenaar die uiteindelijk toch de moordenaar niet blijkt te zijn. De opbloeiende liefde tussen Quinn en Lisa. En de bekering van Lisa, het happy end in de diepste betekenis van het woord. Met dat laatste schaart Henderson zich in een Amerikaanse traditie. Veel boeken uit de Verenigde Staten met het stempel ”christelijk” lijken dat voornamelijk te willen bewijzen door de hoofdpersoon een ontwikkeling van heiden naar gelovige te laten doormaken. Uiteraard is een ommekeer voor de poorten van de dood mogelijk. Maar zo’n verandering blijft altijd een wonder. Helaas heeft de Amerikaanse traditie van het happy end het bijzondere, het ongewone, het onverklaarbare van de bekering -wellicht zonder het te willen- minder zichtbaar gemaakt. Dit wordt nog versterkt door het feit dat in het eerste deel van de O’Malley-serie de hoofdpersoon ook tot bekering komt. Daardoor denk je aan het begin van ”De Waarheidszoeker” al snel: Lisa, die komt nog wel tot geloof.
Rijk leven
Dit betekent niet dat Lisa’s bekering niet aangrijpend beschreven is. Gelukkig eindigt Henderson niet bij de ommekeer, maar kijkt ze ook vooruit. „Ze wist meer van de dood dan enig ander. Nu was het tijd om over het leven te leren, het rijke leven dat Jezus had beloofd.”