Over een paar dagen moet het daarmee zijn gedaan zijn. Vanaf zondag 1 mei is het verboden te roken in alle publieke ruimtes in China, inclusief alle restaurants en café’s. Met de maatregel hoopt het ministerie van Gezondheidszorg de schade die roken toebrengt drastisch terug te dringen. Volgens de nieuwe wet kunnen overtreders van het rookverbod een boete krijgen die oploopt tot meer dan 3000 euro, al is het nog niet duidelijk welke overtreding wanneer tot zo’n hoge boete leidt.

Zonder strenge controle lijkt het Chinese rookverbod gedoemd te mislukken. Café Yin Yang is in elk geval niet van plan volgende week gehoor te geven aan de nieuwe regels. „Een rookverbod? In China?”, vraagt de barman op een quasi verbaasde toon. Om vervolgens in schaterlachen uit te barsten. „We zullen nog wel zien.”

Zijn collega van biljartcafé The Kangaroo, een paar straten verderop, maakt zich ook geen zorgen. „Ik denk dat het rookverbod misschien alleen geldt voor hele grote uitgaansgelegenheden en clubs”, zegt hij. „Hier blijft alles gewoon hetzelfde”.

Roken vormt een belangrijk onderdeel van het sociale verkeer in China. Het uitdelen van sigaretten markeert vaak het begin van een zakelijke ontmoeting. Het is tekenend dat meer dan de helft van alle mannelijke artsen in China rookt.

Volgens een recent rapport van zestig Chinese gezondheidsexperts overlijden jaarlijks 1 miljoen van China’s 300 miljoen rokers aan tabaksgerelateerde ziektes. De gezondheidskosten die roken met zich meebrengt worden geschat op 62 miljard yuan per jaar, ofwel 6,5 miljard euro.

Ook eerdere pogingen van de Chinese autoriteiten om roken aan te pakken, mislukten jammerlijk. In aanloop naar de Olympische Spelen kondigde de stad Peking een rookverbod af in overheidskantoren en het openbaar vervoer. Het aanvankelijk succes van de maatregel is inmiddels alweer compleet verdwenen.

Sceptici van het rookbeleid wijzen erop dat de Chinese overheid ook goede redenen heeft om rokers niet al te stevig aan te pakken. China heeft de grootste tabaksindustrie ter wereld, die goed is voor maar liefst 10 procent van de belastinginkomsten.