Voor familieleden en omstanders is het drama enorm. Zij betreuren het verlies van geliefden of leven in angst of die de aanslag overleven. In zulke situaties past hartelijk meeleven en vurig gebed – 
ook al is er op grond van de Bijbel tegen de zondagsbesteding en de leefwijze van de barbezoekers bezwaar te maken. De getroffenen zijn mensen in 
nood en zij hebben bijstand nodig, in welke vorm dan ook.

Wat het motief van de dader is geweest, is nog niet duidelijk. Maar er lijken bij deze aanslag wel drie dingen te spelen: wapenbezit, de islam en de homocultuur.

Wat de dominantste factor is, zal politieonderzoek moeten uitwijzen. Een link met moslimterrorisme is niet uitgesloten. Ook is bekend dat de dader zich gruwelijk ergerde aan de vrijmoedigheid waarmee sommige homo’s in de VS hun levenswijze etaleren.

Dat hij over een pistool en een geweer beschikte, is in Amerika niet opmerkelijk. Ondanks aanhoudende protesten is het in de VS nog steeds tamelijk eenvoudig om een wapen te kopen.

Minder dan bij eerdere drama’s –denk aan 9/11– sluiten de Amerikanen de gelederen. Mede onder invloed van de verkiezingsstrijd om het Amerikaanse presidentschap blijkt uit de diverse reacties op het drama de interne verdeeldheid. De ene groep grijpt het aan om te pleiten voor een verbod op wapenbezit, de ander ziet er juist een argument in om wapens te mogen bezitten. Hetzelfde geldt voor de houding tegenover moslims en homo’s.

Hoewel nog lang niet alles duidelijk is, zei president Obama zondagavond ervan overtuigd te zijn dat het gaat om „een daad van terreur en van haat.” Of er sprake is van moslimterrorisme zal onderzoek moeten uitwijzen. IS heeft in ieder geval verklaard dat de dader namens de beweging heeft gehandeld. Maar die claim zegt niet alles.

Feit is dat de schietpartij IS in de kaart speelt. Het oogmerk van deze terreurbeweging is de Amerikanen angst aan te jagen en de samenleving te destabiliseren. Dat lukt met aanslagen zoals die van zondag heel duidelijk. Veel burgers in de VS vragen zich bijvoorbeeld af waar ze nog naartoe kunnen zonder zich onveilig te voelen. Die onzekerheid is martelend.

Toch is daarmee nog niet alles gezegd. De Amerikaanse apologeet Norman Geisler zei vorig jaar zomer: „Amerika werkt in rap tempo aan het ontmantelen van het christelijk karakter van de samenleving en aan het weggraven van het christelijk fundament. Daar komt niets gemeenschappelijks voor in de plaats. Dat zal leiden tot immense verdeeldheid die ons bij een volgende ramp of oorlog zal verlammen.” Het moet nog zomer worden en het drama is er al. De verlammende verdeeldheid ook.