Zijn voorafspraak ging over de droefheid van Baruch naar aanleiding van Jeremia 45:3: „Gij zegt: Wee nu mij, want de HEERE heeft droefenis tot mijn smart gedaan; ik ben moede van mijn zuchten, en vind geen rust!”

Ds. Weststrate vroeg wie er van de hoorders ook bedroefd is. Over ontwikkelingen in het maatschappelijk bestel, zoals het initiatief om de Zondagswet af te schaffen. Over christenvervolging in Noord-Korea, het Midden-Oosten en noordelijk Afrika. Maar ook over het kerkelijk leven. „Er is, ook onder jongeren, nog wel een honger naar het Woord Gods te bespeuren, maar waar is het doorbrekend werk des Heeren? Er zijn plaatsen waar de predikant alleen het heilig avondmaal moet houden, of altijd met dezelfde personen.”

Johannes op Patmos was ook bedroefd in Openbaring 5. De verzen 4 en 5 stonden in de bidstond centraal. „En ik weende zeer, dat niemand waardig gevonden was om dat boek te openen en te lezen, noch hetzelve in te zien. En een van de ouderlingen zeide tot mij: Ween niet; zie, de Leeuw Die uit den stam van Juda is, de Wortel Davids, heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken.”

De aandachtspunten van de preek van ds. Weststrate luidden: Johannes weende omdat hij bevreesd was dat de satan had overwonnen, en hij werd getroost omdat hij erop gewezen werd dat Christus heeft overwonnen.

„Waarom weende Johannes? Hij mocht toch de Allerhoogste op Zijn troon zien zitten? En een regenboog was rondom de troon, lezen we in hoofdstuk 4. Die regenboog was een teken van wat we in Psalm 100 zingen: Zijn trouw en waarheid houdt haar kracht, tot in het laatste nageslacht? Dat is toch tot troost?

Johannes weende niet om wat hij zag, maar om wat hij niet zag. Er was niemand die het waard was om dat boek vol raadsbesluiten Gods te openen. Dat betekende dat Zijn volk niet zalig kon worden. Dat de satan overwonnen had en de Heere niet aan Zijn eer kwam”, zei ds. Weststrate.

De Heere zendt echter iemand van de triomferende kerk, een ouderling, iemand die Johannes van zeer nabij kende. „Iemand die zegt: Johannes, ween niet, er is geen reden om te wenen. Zie niet op de omstandigheden, niet op de vijanden, maar op de Leeuw, Die uit de stam van Juda is”, zo zei de predikant.

De leeuw is een machtig dier, de koning der dieren. „Het wijst op de koninklijke macht van Christus. Hij heeft overwonnen, om het boek te openen, en zijn zeven zegelen open te breken. Hij gaat door met Zijn vergaderend werk, ook in 2016. Hij blijft Zijn pijlen van liefde afschieten om van vijanden vrienden te maken.”

Ds. Weststrate wees op de leeuwenmoed die Christus had door het strijdperk van Zijn lijden vrijwillig in te gaan. „Hij wist wat Hem te wachten stond. Toch is die Leeuw gegaan om de zonden van Zijn volk weg te dragen. Door de leeuwenkracht van Christus mag Hij nu Zijn welpjes leiden op de weg ter zaligheid.”

Lees ook in Digibron de verslagen van de vorige bidstonden

Een geloofslachen: Hij blijft Dezelfde : Ds. Roos gaat in Barneveld voor in bidstond synode GGiN (Reformatorisch Dagblad, 10-06-2015)

Synodebidstond GGiN: oproep tot waken - bidstond 2014 door ds. A. van Voorden (Reformatorisch Dagblad, 18-06-2014)

Gideons roeping in een donkere tijd - bidstond 2013 door ds. A. Schultink (Reformatorisch Dagblad, 12-06-2013)

„Herleving begint in de hemel”: Ds. M. Krijgsman gaat in Barneveld voor bij bidstond synode GGiN - bidstond 2012 (Reformatorisch Dagblad, 20-06-2012)