In interviews zegt Van der Vlugt een gedisciplineerd schrijfster te zijn. De publicaties van haar boeken lijken elkaar steeds sneller op te volgen. Ik maakte eerder kennis met haar jeugdboeken ”Jehanne”, ”Bloedgeld” en ”Guillotine”, maar ze is sinds 2004 overgestapt op het schrijven van boeken voor volwassenen.

Behalve thrillers schrijft Van der Vlugt historische romans voor volwassenen. Over Jacoba van Beieren, Willem van Oranje en het bombardement van Rotterdam. En in deze serie hoort haar nieuwe boek ”Nachtblauw” thuis. Het haalt de geschiedenis van de Gouden Eeuw, Delfts blauw en de Delftse donderslag voor het voetlicht. De aantrekkelijke cover is voorzien van een verfijnde illus­tratie en laat een vrouw met een nachtblauwe jurk zien.

De beginzin trekt meteen: „Een week na de begrafenis voel ik nog steeds voornamelijk opluchting.” Wat is hier gebeurd? Hoofdpersoon Catrijn verlaat na de begrafenis van haar man zo snel ze kan De Rijp en vertrekt naar de stad Alkmaar om haar vleugels uit te slaan. Ze vindt er geen werk, maar kan in Amsterdam als huishoudster van een rijke koopman aan de slag. Zijn vrouw schildert en Catrijn moet zich bedwingen om haar meesteres niet te verbeteren. Als ze de schilderlessen, gegeven door een leerling van Rembrandt van Rijn, van haar meesteres moet bijwonen, bekwaamt ze zich sneller dan haar meesteres. Die is een fervent gebruiker van laudanum, een zeer verslavende drank die geacht werd de creativiteit te bevorderen. Het verslavende effect overstijgt echter het stimulerende.

Matthias, de broer van de koopman, heeft een magische aantrekkingskracht op Catrijn. Omdat hij met de VOC op reis gaat, zet ze hem uit haar hoofd. Ze waant zich veilig totdat ze wordt gevonden door haar vroegere knecht Jacob, die een onnatuurlijke dood van haar man insinueert. Ze koopt zijn zwijgen af, maar zoekt vanaf die tijd een veilig heenkomen in Delft. De schrijfster onthult laagje voor laagje wat er die bewuste nacht plaatsgevonden heeft.

Inmiddels lukt het Catrijn om bij een plateelbakkerij aan de slag te gaan. Op haar aandringen onderneemt de bakkerij een poging het Chinese porselein zijn monopoliepositie af te nemen en gaan ze sierborden maken met oosters porselein. Later schilderen ze Hollandse taferelen op hetzelfde blauwgetinte porselein. Al snel is het niet aan te slepen. Wereldwijd wordt het Delfts blauw een doorslaand succes.

Inmiddels zijn de eigenaar van de plateelbakkerij, Evert, en Catrijn zo vertrouwd met elkaar dat ze een huwelijk aangaan. Met hem heeft ze een rustige, liefdevolle maar enigszins verstandelijke relatie.

In een 17e eeuw die volop in beweging is, hebben kunst en handel een grote stem. Johannes Vermeer, Carel Fabritius en anderen passeren de revue. Inmiddels laat Catrijns vroegere knecht Jacob haar niet los en chanteert hij haar op allerlei manieren. Als er brand uitbreekt in een kruit­opslagplaats in Delft, vindt een nieuwe tragedie in Catrijns leven plaats. Ze moet opnieuw een keus maken.

Van der Vlugt schrijft boeiend. Ze neemt de lezer mee in het leven van Catrijn, en doordat er veel gebeurtenissen plaatsvinden, wordt de aandacht vastgehouden. De heldere plot wordt goed afgewerkt. Catrijn ontmoet Matthijs en kan hem niet goed weerstaan. De verwachte blokkades passeren de revue en de lezer wordt niet teleurgesteld in het happy end. Nu kan dit heel realistisch zijn in het leven, waar gelukkig ook veel ”goede aflopen” te vinden zijn, maar de hoeveelheid gebeurtenissen en personen is wat mij betreft iets te hoog. Wat minder effectbejag en meer rijping en denkwerk mag. De verdienste van Van der Vlugt is wel dat op een laagdrempelige manier een aantal historische feiten tot leven komt. De Delftse geschiedenis boeit en krijgt een gezicht. De auteur geeft een kijk in de 17e eeuw op een manier die voor iedereen toegankelijk is. En dat is waarschijnlijk ook het doel van haar boeken.

Boekgegevens

”Nachtblauw”, Simone van der Vlugt; uitg. Ambo/Anthos, Amsterdam, 2016; 
ISBN 978 90 2633 206 7; 313 blz.; € 19,99.