Met interesse lazen wij het artikel in het Reformatorisch Dagblad waarin landschapsarchitect Han Lörzing uitleg geeft over de inrichting van Nederland. Het merendeel van zijn woorden is genuanceerd. Het is immers lastig om neutrale uitspraken te doen over de vraag wat een goede inrichting is, laat staan wat een mooi landschap is.

Groot was dan ook onze verbazing toen bij het thema windmolens ineens alle nuances overboord gingen. En niet eens omdat windmolens het landschap zouden aantasten. Windmolens zijn volgens Lörzing „zinloos.” Dit is niet alleen ongenuanceerd, inhoudelijk klopt er weinig van zijn woorden.

Dat windmolens hoog zijn klopt. Hoe hoger een windmolen, hoe meer wind ze vangen en hoe stabieler het windaanbod is. Dat betekent dus een hogere en een stabielere opbrengst. Of ze daarmee het uitzicht bederven is een kwestie van smaak. Daarover valt volgens Lörzing niet te twisten. Helaas maakt hij echter een uitzondering voor windmolens.

Lörzing doet nog meer curieuze uitspraken. Hij slaat de plank bijvoorbeeld mis bij de levensduur van windmolens. Dat terwijl nieuwe windmolens minimaal twintig jaar meegaan. Er zijn al fabrikanten die certificaten voor dertig jaar afgeven. Na die periode zijn windmolens niet weggeroest maar worden ze voor het grootste deel keurig gerecycled: bijzonder duurzaam.

Windmolens maken inderdaad geluid. Wat Lörzing vergeet erbij te zeggen is dat windmolens net als wegen, spoorwegen en industrie moeten voldoen aan strenge geluidseisen. Verder wordt de slagschaduw van wieken in de praktijk ondervangen. Windmolens worden namelijk stilgezet als de schaduw over een woning valt.

Daarnaast draaien windmolens doorgaans niet 25 procent maar ongeveer 95 procent van de tijd. Dat is nogal een verschil. Alleen bij zware storm (windkracht 10), windstilte of onderhoud staan ze tijdelijk stil.

Wij zijn het van harte met Lörzing eens dat zonne-energie een mooie techniek is. Een techniek die we ook van harte nodig hebben. Maar helaas is zonne-energie niet oneindig veel efficiënter dan windenergie. De prijs van zonne-energie daalt gelukkig hard, en die van windenergie ook. Hoe dan ook, op dit moment is windenergie op land de goedkoopste vorm van duurzame energie.

De claim dat voor windenergie altijd volle reservecapaciteit achter de hand gehouden moet worden, is ook een hardnekkig misverstand. Door steeds betere verbindingen met stroomnetwerken van andere landen profiteert Nederland van duurzame windenergie uit andere landen. Het waait immers altijd wel ergens in Europa. Daarnaast wordt er gewerkt aan bijvoorbeeld opslag van energie.

De auteurs werken als branchespecialisten bij de Nederlandse WindEnergie Associatie (NWEA).