De vorig jaar ingevoerde Wet werk en zekerheid (WWZ) moest leiden tot structurele verbeteringen van de arbeidsmarkt en de sociale zekerheid. Toch heeft de wet niet de gewenste effecten op. Een fundamentele herziening is daarom nodig.

Op een aantal punten schiet de WWZ zijn doel voorbij. Zo is het voor scholen haast onmogelijk om te werken met een invalpool. Na drie invalbeurten moeten zowel school als werknemers gaan werken binnen een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Of neem de ketenbepaling: na twee tijdelijke contracten moet een vast contract aangeboden worden of na een wachttijd van een halfjaar weer een nieuw tijdelijk contract. En kijk eens naar de gevolgen van de sociale plannen in de zorgsector. Wat wordt daar geworsteld met de toepassing van transitievergoeding en de wachtgeldregeling.

Ook op andere fronten werkt de WWZ niet. Het gros van de flexwerkers –een snel groeiende groep op de arbeidsmarkt– kan niet of nauwelijks een hypotheek krijgen. En hoezo werken aan je eigen scholing? De praktijk wijst uit dat werkgevers weinig of niets investeren in ontwikkeling van de flexwerkers die zij in dienst hebben. Ze worden met het grootste gemak ingewisseld voor de volgende flexwerker. De flexwerker zelf heeft vaak de middelen niet om zijn eigen scholing op peil te houden.

Voor jongeren werkt de WWZ evenmin. Zij zijn de dupe als ze na twee tijdelijke contracten op zoek moeten naar een andere (bij)baan of een halfjaar moeten wachten. Jongeren willen juist flexibel worden ingezet, als het maar past bij school, studie, sport en andere activiteiten. Zij zijn erbij gebaat dat ze meer tijdelijke contracten kunnen krijgen over een langere periode dan 24 maanden. Dat kan volgens CGMV bijvoorbeeld door het aantal tijdelijke contracten te koppelen aan een bepaalde leeftijd (zeg 23 jaar). Het mes snijdt dan aan twee kanten: jongeren hoeven niet steeds opnieuw op zoek naar een bijbaantje en werkgevers krijgen de door hen begeerde flexibiliteit.

Minister Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid doet er goed aan de WWZ snel te herzien. Een revisie is absoluut nodig. De wet moet worden ingericht op werken en ondernemen in een tijd waarin flexibiliteit de toon aangeeft.

Laat de WWZ geen drempels opwerpen die er niet hoeven te zijn in onze polder. Vorm de WWZ om tot een wet die werknemers en werkgevers ondersteunt in hun beider zoektocht naar de balans tussen werkzekerheid en flexibiliteit. Deze twee elementen bepalen namelijk de arbeidsmarkt van de toekomst.

Komt er geen revisie van de WWZ, dan pakt dat schadelijk uit voor onze economie en dreigt onze arbeidsmarkt qua kennis, ervaring en kwaliteit te worden uitgehold. Immers, ook flexwerkers zijn gebaat bij een stuk inkomenszekerheid en continuïteit in hun bestaan. Onze sociale infrastructuur staat onder druk, bijvoorbeeld doordat het afsluiten van een hypotheek moeilijk is. Dat is weer van invloed op de investeringen die mensen doen in onze economie. Minister, ga aan de slag om de WWZ te herzien, voor het te laat is.

De auteur is bestuurder bij de christelijke vakorganisatie CGMV.