Het grootste christelijke festival van Nederland, zo mag de 46e editie van Opwekking gerust heten. Het evenenemententerrein in Biddinghuizen, naast pretpark Walibi, stroomt vrijdag en zaterdag vol. Bijna de helft van de bezoekers is van het begin tot het eind van het programma op maandagmiddag aanwezig en blijft dus op de camping overnachten. Zondag is traditioneel de drukste dag van Opwekking, met als hoogtepunten de diverse samenkomsten.

Rond het hoofdterrein zijn de bezinnende activiteiten van Opwekking gegroepeerd. Er is niet alleen een reusachtige tent voor de kerkdiensten en samenzangmomenten, maar ook een iets kleinere versie voor seminars en een tent voor nazorg. Zelfs een stiltetent ontbreekt niet.

Stil is het lang niet overal op Opwekking. Een paar honderd meter verderop, bij het tienertent, wordt volop geswingd. Jongeren dansen op teksten van gospelsongs als ”This is living now” en ”O happy day, You washed my sins away”. Er zijn daarnaast themapleinen voor kleinere kinderen en voor jongeren.

Ondanks de drukte en de vele muziek, kan het op alle themapleinen ook stil worden. Stil als er veiligheidsinstructies worden gegeven –„alle auto’s van het terrein af”– maar vooral ook als er gebeden wordt. Al klinkt dan af en toe „amen” of „halleluja” vanuit de zaal. En o ja: Verplicht stil is het ook ’s nachts, van 01.00 tot 07.00 uur, melden de borden met huisregels bij de ingang.

Het thema van de conferentie, ”Samen Jezus Leven”, komt onder meer terug in de toespraak van Evert Jan Ouweneel op zaterdagmorgen. Hij begint met een toespraak en eindigt met een preek, zo stelt de evangelische cultuurfilosoof. Toch noemt hij als in een echte preek meteen al drie aandachtspunten: De storm die over de wereld raast, hoe mensen daarop reageren en daartegenover: de dwaasheid van het Koninkrijk van God.

De storm waarover Ouweneel spreekt, bestaat volgens hem er uit dat voor het eerst in 500 jaar het Westen zijn dominante positie op aarde kwijtraakt en dat voor het eerst in 5000 jaar de wereld moet worden gered van een klimatologische ramp. Juist als hij daarover spreekt, komt een schaars beetje zonlicht te voorschijn van achter de dikke wolkenlucht. „Westerlingen hebben veel te verliezen en weinig te winnen”, stelt Ouweneel vast. En daarom vieren nationalisme en protectionisme hoogtij. „Mensen kijken meer naar de buitenkant dan naar de binnenkant van de ander.”

In die omstandigheid maakt Christus het verschil, legt Ouweneel uit. „God bouwt Zijn Koninkrijk op onze zwakheid en Hij beoordeelt ons op onze binnenkant. In je zwakheid kun je juist een instrument zijn voor God. Bij Hem is de wereld veilig. Er lopen gelukkig nog dwazen rond die zeggen: Ik ben beschikbaar, Hem wil ik volgen.” Dat moet volgens Ouweneel uiteindelijk uitlopen op het nazeggen van de Geest, in lijn met Romeinen 8:15: „Abba, Vader.”

De Zuid-Afrikaanse voorganger Alan Platt gaat tijdens een seminar in op de vraag hoe Christenen een rol van betekenis kunnen spelen in de samenleving. Het geheim daarvoor ligt volgens Platt in de geschiedenis van de Wonderbare Spijziging uit Markus 6. Door net als de discipelen datgene uit te delen wat christenen uit Gods Hand ontvangen, kunnen ze velen om hen heen bereiken, stelt Platt.

De evangelische voorganger strooit met vele voorbeelden om zijn betoog te illustreren. Belangrijk vindt hij het echter dat kerken proberen zich richting de samenleving gezamenlijk te presenteren. In Pretoria kreeg Platt het voor elkaar om 141 verschillende kerken zo ver te krijgen dat ze een maand lang hetzelfde preekrooster hebben. „Op grote billboards langs de snelwegen rond Pretoria staat nu telkens wat het weekthema is, met daaronder: „Meer weten? Kom dan naar de kerk in uw eigen buurt.”

Het geheim voor het gezamenlijk naar buiten treden van kerken noemt Platt „het gebruik maken van het door God gegeven instrument van strategie.” Hij roept zijn gehoor er dan ook toe op om na te denken over effectieve methoden om relevant te zijn voor de samenleving.

Naast tientallen bezinnende bijeenkomsten staat ook muziek centraal op Opwekking. Van rustige aanbiddingsmuziek tot stevige relirock. Een opvallend geluid daarbij komt van de Canadese zanger Brian Doerksen. Hij pleit voor een herwaardering van de Psalmen, omdat die volgens hem een heilzaam tegenwicht bieden tegen de oppervlakkigheid en het overmatige positivisme dat hij in veel evangelische liederen aantreft. „De Psalmen hebben vaak een veel diepere betekenis dan praisemuziek”, stelt hij tijdens een seminar.

Doerksen meent dat herwaardering van de Psalmen ook kan helpen om in de samenleving opnieuw aandacht te vragen voor het Evangelie. In het geseculariseerde West-Europa is volgens hem bij kerkverlaters nog kennis van de Psalmen aanwezig. Het brengen van deze liederen in een eigentijds jasje, kan volgens hem nieuwe ingangen creëren voor het Woord. Doerksen voegt de daad bij het woord: na afloop van Opwekking gaat hij op tournee door Europa met de door hem op muziek gezette Psalmen 1 tot en met 25.