Ds. Ghattas werkte als baptistenpredikant in Egypte en Syrië. Een jaar geleden vluchtte hij naar Nederland en vroeg asiel aan. Hij kreeg een verblijfsvergunning 
en woont nog in een asielzoekerscentrum.

De predikant gaat regelmatig voor in Arabischtalige diensten. „We moeten beseffen dat niet alle bezoekers de Heere Jezus willen leren kennen. Sommigen willen alleen een document waarin staat dat ze christen zijn omdat dit hen helpt in hun asielprocedure.”

Als asielzoekers zich willen laten dopen, is het volgens ds. Ghattas belangrijk dat ze „altijd een gesprek hebben met een christen die hun taal spreekt. Nederlanders geloven vluchtelingen soms te snel. Iemand die uit de Arabische wereld komt, heeft vaak beter door of een moslim die christen wil worden eerlijk en serieus is.”

Evangelist Joan Bonhof van de ICF-gemeente in Utrecht spreekt van een „wijs advies.” „Bij een motivatiegesprek voor de doop met iemand uit de Arabische wereld zit bij ons ook altijd een Arabischsprekende broeder.”

Bonhof zegt ervan overtuigd te zijn „dat de Heere God een opwekking geeft onder Iraniërs en Hazara’s uit Afghanistan. De Heere is onder hen aan het werk en ik wil Hem de eer daarvoor geven. Hij geeft een geopende deur. Maar in de slipstream van mensen die zich laten dopen, kunnen ook gelukszoekers meekomen.”

Zie ook:

Stichting Gave geeft advies voor doop asielzoekers (Reformatorisch Dagblad, 01-07-2014)

Asielzoekers dopen (De Waarheidsvriend, 25-04-2013)

Omgaan met doopaanvraag van asielzoekers (De Saambinder, 04-09-2014)

Ex-moslims als vluchteling in kerk gedoopt (Reformatorisch Dagblad, 04-02-2016)