„De Heere regeert, dat de volken beven; Hij zit tussen de cherubs; de aarde bewege zich.”

Tegen alle wijsheid van de mensen in heb ik twee woorden als onderpand van de overwinning als leus: „Er staat geschreven! Er is geschied!” Dit is een fundament tegen elk geschut en een wortel tegen iedere wervelwind van filosofisch ongeloof.

De historie is het vlammend schrift van de heilige God. De Heilige Schrift is, in de onafscheidelijkheid van gebeurtenis en leer, ook de historische Schrift. De historie wordt vooral door de ontvouwing van begrippen gevormd, zoals zij door de feiten van de openbaring haar aanvang en betekenis, haar richting en eenheid ontvangt.

De Heilige Schrift geeft aan alle schriftgeleerdheid de wet. Hij beschaamt de diepzinnigheid van de wijsgeer, als hij getuigt van het Lam Dat geslacht is, als hij spreekt van het onaanzienlijk Rijsje en de onoverwinnelijke Leeuw uit Juda’s stam, als hij spreekt over God en mens, over Middelaar of Rechter. De historie en de heilige Schrift wijzen beide, onder de verbeurde zegen van de Heere, de boetvaardige zondaar op Hem Die, met de glans van Zijn volmaaktheden, ook op Nederlandse bodem Zich heeft geopenbaard. Hij zegt het: „Die Mij eren zal Ik eren, maar die Mij versmaden zullen licht geacht worden.”

Mr. G. Groen van Prinsterer, 
Tweede kamerlid te Den Haag

(”Ongeloof en revolutie”, 1847)