Het gebeurt ook in tal van steden en dorpen overal in het land. In Utrecht bijvoorbeeld legt de bekende verzetsstrijdster en theologe Hebe Kohlbrugge (102) een krans. Toen ze hiervoor in december 2015 gevraagd werd, wilde ze geen „nee” zeggen omdat er niet veel mensen meer in leven zijn die de Tweede Wereldoorlog zelf nog hebben meegemaakt. De herinneringen moeten worden doorgegeven. Juist daarom zijn die jaarlijkse momenten van herdenken zo belangrijk. Herdenken is geen zwelgen in het verleden. Het is lessen leren voor de toekomst.

Het is dan ook goed om steeds weer te vernemen dat Nederlanders de herdenking en de viering van de bevrijding in mei nog steeds massaal steunen. Dat blijkt steevast uit ieder onderzoek. Daaruit blijkt zelfs dat veel mensen de herdenkingen in mei belangrijker vinden dan Koningsdag. Omdat we voor eventjes met elkaar stilstaan bij wat het betekent om in vrijheid te mogen leven. En bij wat het betekent om die vrijheid niet te hebben. Hier in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook op al die plaatsen in de wereld die nu geteisterd worden door oorlogsgeweld. Niet minder verheugend is het dat ieder jaar op 4 mei op de Dam in Amsterdam wel meer jongeren lijken te staan dan het jaar ervoor.

Vandaag legt de voorzitter van het Nationaal Comité 4 en 5 mei, Gerdi Verbeet, in deze krant uit dat het comité er alles aan doet om de herdenking meer een persoonlijk gezicht te geven. Het feit dat mevrouw Kolhbrugge in Utrecht meedoet aan de kranslegging is ook zo’n verpersoonlijking van dat wat we herdenken. Enkele jaren geleden zei ze in deze krant dat ons land is afgezakt tot „het summum van oppervlakkigheid.” Van het streven om die oppervlakkigheid enigszins te keren, kan herdenken een goed begin zijn.

De telecomproviders KPN, Vodafone en T-Mobile lanceerden vrijdag overigens nog een opmerkelijk initiatief. Zij roepen alle gebruikers van smartphones op om woensdagavond om 8 uur ’s avonds de telefoon niet alleen op stil te zetten, maar het apparaat helemaal uit te schakelen. Voor de duur van twee minuten eventjes niet in contact staan met alles en iedereen. Even geen foto’s maken of appjes versturen, even de stilte op je laten inwerken. De stilte laten spreken, zoals ze het zelfs noemen.

Het is best bijzonder dat het juist de telecombedrijven zijn die hiertoe oproepen. Normaal gesproken kan er voor hen nooit te veel gebruik worden gemaakt van hun diensten. Er moet immers geld worden verdiend.

Dat zij nu juist voorstellen om de telefoon even uit te zetten, is daarom opmerkelijk. En het laat misschien ook wel iets zien van de massale verslaving aan het altijd bereikbaar zijn.

Woensdagavond 4 mei om 20.00 uur gaat het toestel dus twee minuten uit. En het kan zeker geen kwaad om daar nog wat minuten of uren aan vast te plakken.