Oranje veters, een oranje bril. Rik van den Noort uit IJsselmuiden is er klaar voor, woensdagmorgen iets voor elf uur. De 12-jarige jongen uit IJsselmuiden is geboren met een open ruggetje en zit van jongsaf aan in een rolstoel. Hij mag een van de prinsessen een bos bloemen overhandigen.

Er drijven donkere wolken over, maar het blijft wonderwel droog in Zwolle. Omgeven door beveiligers arriveert de koninklijke familie op de Nieuwe Havenbrug. Honderden fans, oranje kroontjes alom, met vlaggetjes versierde schepen.

Prinses Marilène stapt op Rik af en neemt de bos bloemen in ontvangst. Rik is in zijn sas. „Ik vond het een eer dit te mogen doen. Het was echt leuk. De prinses vond het heel knap dat ik zo in de kou op haar had gewacht.”

Dames uit Staphorst

Bij musem De Fundatie is onder meer aandacht voor de Moderne Devotie, de geestelijke beweging uit de late Middeleeuwen, die onder meer in Zwolle zijn oorsprong had. Even later wordt op een moderne manier het lied van de Zwolse dichter Rhijnvis Feith ten gehore gebracht. ”Uren, dagen, maanden, jaren/vliegen als een schaduw heen/ ach, wij vinden waar wij staren/niets bestendigs hier beneên.” Meteen daarna voeren jonge meiden, frisjes gekleed, dansacts op.

Prinsen en prinsessen schudden toeschouwers langs de route door de binnenstad de hand. Zeker prinses Laurentien neemt daar de tijd voor. Ze geeft een stel kinderen een paar bloemen uit haar boeket. Ze kust een Syrische vrouw op de wang. „Laurentien! We hebben je nog niet gezien!” Lachend spoedt de prinses zich naar haar fans achter de dranghekken. Haar man, prins Constantijn, knoopt een praatje aan met de 12-jarige Jasper Kok uit Zwolle. „We hadden het over sport”, zegt Jasper. „De prins vertelde dat zijn zoon altijd boos is als hij niet op de plek op het voetbalveld wordt opgesteld waar hij het liefst staat.”

Dames uit Staphorst

Ook een paar dames uit Staphorst, gehuld in klederdracht, zijn van de partij. De vrouwen hebben kans gezien trommeltjes met dropjes en pepermuntjes aan de koninklijke familie te overhandigen. „Ik heb koningin Máxima de hand geschud”, glundert Minke Harkema (54).

De prinsesjes Amalia, Alexia en Ariane krijgen bij de Grote Kerk een spoedcursusje graffiti-spuiten. In rood-wit-blauw staat er ”Koningsdag” geschilderd op een wand. Jelle Kwintenberg (23) uit Rijssen, die in Zwolle grafische vormgeving studeert, is een van de begeleiders van de prinsesjes. „Heel mooi en apart om Koningsdag op zo’n manier te vieren.”

Op de Grote Markt, bij de kerk, geven vele tientallen mensen een demonstratie over onder meer recreatie en bedrijvigheid in de regio. Op stevige vioolmuziek springen, dansen en huppelen de toneelspelers dat het een lieve lust is. De een sjouwt met een bos riet, de ander loopt op stelten, een derde rolt tapijt uit. Mensen van De Librije, een van Zwolles bekendste restaurants, komen aanrijden op een oldtimertruck. Chef-kok Jonnie Boer en zijn personeel voorzien leden van de koninklijke familie van een regionale specialiteit. De lekkernij is geserveerd in bekers. „Alles komt hier uit de regio. Aspergesoep uit Raalte, beenham uit Heino, brood uit Olst, zolderspek uit Dalfsen”, legt iemand van De Librije uit.

Paardrijden

Op het Rodetorenplein staat sport centraal. Op een metershoog ‘schilderij’ staat koning Willem-Alexander in blauw-wit voetbaltenu afgebeeld. Prins Constantijn en prinses Laurentien doen mee aan een potje volleybal. Zeker voor prinses Laurentien is dat een afmattende bezigheid. Het valt niet mee om op hoge hakken in mul zand rond te rennen.

Koning Willem-Alexander maakt tijd voor een gehandicapt kind en zijn begeleider op een paard. Stichting Paardrijden Gehandicapten ’t Hoefijzer in Zwolle zorgt ervoor dat ook mensen met een beperking kunnen paardrijden.

Even later vaart het koninklijke gezelschap in een oranje sloep een stukje door de Thorbeckegracht. Grandeur van een Hanzestad snuif je hier op. Versierde schepen, een applaudisserende mensenmassa.

Warme uitstraling

Bonkende bassen op het propvolle Broerenkerkplein, aan het eind van de toer, rond één uur. Een grote rol is weggelegd voor rapper Typhoon, geboren in ’t Harde en van Surinaamse komaf. Het publiek swingt, koning Willem-Alexander en Máxima swingen ook.

Niet iedereen zal de zangteksten kunnen waarderen. „Kom je effen dansen op m’n graf!” Iets in die trant wordt een keer of vier op het podium gezongen dan wel geschreeuwd.

Hoe anders klinkt een volgend lied, aan het eind van het programma. „Mijn Schild ende Betrouwen, zijt Gij o God, mijn Heer. Op U zo wil ik bouwen, verlaat mij nimmermeer!” De drie jonge prinsesjes op het podium zingen uit volle borst mee. De koning bedankt de Zwollenaren voor de „warme uitstraling” van de stad. „Ondanks de weersvoorspellingen is het de warmste Koningsdag tot nu toe.”

Burgemeester Meijer van Zwolle toont zich na afloop van de festiviteiten een tevreden man. „Ik ben zeer voldaan. Het liep allemaal vlekkeloos.”

Kan hij zich voorstellen dat een zangtekst als „Kom je effen dansen op m’n graf” mensen tegen de borst stuit? Meijer, desgevraagd: „Dat is cultuur die je moet respecteren. Het Koninklijk Huis wist van het repertoire.”