Dat stelt recherchekundige Evelien Aangeenbrug van de Nationale Politie in een onderzoek dat ze verrichtte voor haar opleiding Master of Criminal Investigation. Zij onderzocht samen met een Haagse recherchekundige 48 moordzaken die de politie in eerste instantie niet wist op te lossen, maar die later als zogenoemde cold case alsnog met succes werden afgerond.

Zij vergeleek die cold cases met oorspronkelijke politieonderzoeken die werden opgehelderd. In 87 procent van de moordonderzoeken die snel tot resultaat leidden, bleken slachtoffer en dader elkaar te kennen. Bij de opgeloste cold cases bestond in slechts 44 procent een relatie tussen dader en slachtoffer.

In het onderzoek viel vooral de loslippigheid van daders tegenover anderen op. Aangeenbrug: „In 40 procent van de onderzochte zaken bleken daders aan gemiddeld twee mensen in hun omgeving te hebben verteld wat zij hadden gedaan. De meeste van deze getuigen kwamen pas in beeld toen de politie de dader op een andere manier op het spoor was gekomen.”

Op basis van het onderzoek vermoedt de recherchekundige dat in Nederland nog meer getuigen rondlopen met relevante en mogelijk zelfs cruciale informatie over onopgeloste levensdelicten. Als zij de bevindingen uit haar onderzoek afzet tegen het aantal onopgeloste levensdelicten schat zij dat het om ruim achthonderd mensen gaat.