Frank Bakker over zijn vroegere verslaving aan games
Gepest, misbruikt, afgewezen. Frank Bakker (26) zoekt als tiener z’n heil in gamen. In de ban van Battlefield. Vliegen, schieten, killen. Vier, zes uur per dag. Bakker, nu projectleider-trainer in zonne-energie, kent een ommekeer in zijn leven. „God heeft me stapje voor stapje genezen. Het klinkt cliché, maar Hij alleen moet de eer krijgen.”
Toen
Ik ben een echte Brabander. Geboren en getogen in Rijsbergen. Met m’n twee broers heb ik altijd bij mijn ouders thuis gewoond. Heel gezellig.
Op de basisschool kon ik niet zo goed meekomen. Ik stotterde, kon me niet concentreren, ging me vervelen. Op school heb ik veel afwijzing ervaren. Ik was volgens leerkrachten alleen geschikt als vuilnisman. Jarenlang ben ik gepest. Mijn dromen gingen aan diggelen, ik stopte om na te denken over m’n toekomst.
Tussen mijn vijfde en negende jaar ben ik seksueel misbruikt. Wekelijks. Dat heeft zo’n pijn gedaan. Ik ben beschadigd en tot de grond toe afgebroken. Mijn eigenwaarde werd weggenomen. Vanbuiten was ik vrolijk, vanbinnen was het een puinhoop.
Ik ben een echte techniekfreak. Met mijn broers was ik altijd bezig onze eigen pc’s in elkaar te zetten. In die tijd moest je nog zelf videokaarten inbouwen en programmeren. Ik zocht iets wat me een goed gevoel gaf om mijn emotionele pijn te dempen. Daarnaast kocht ik alles wat ik wilde hebben.
Gamen vond ik geweldig, Battlefield was mijn ultieme game. Met 64 man tegelijk vliegen en schieten met helikopters en vliegtuigen. Ik speelde altijd thuis. Vier, zes uur per dag. Ik voelde me happy en creëerde m’n eigen identiteit. Gamen geeft je bevestiging, waardering.
Het doel van elk spel was om de beste te zijn. Eerlijk gezegd was ik ook best goed, ik had goede stats, goede resultaten. Gamers wilden bij mijn clan horen. Ik kreeg prijzen. Gouden en zilveren medailles. Een heel leaderboard, een digitale prijzenkast, vol. Ik stond hoog op de wereldranglijst van Battlefield.
Mijn gamegedrag werd steeds extremer, ik was toen 15, 16, 17 jaar. Onze pc thuis was niet snel genoeg. Daarom ging ik naar Funplaza, een speelhal met spelcomputers. Daar kon je voor 3 euro per uur gamen op een snelle pc. Al mijn geld van een bijbaantje bij C1000 ging op aan gamen.
Op een keer vroegen medewerkers van Funplaza wie geïnterviewd wilde worden voor een plaatselijke krant. Ik stak mijn vinger op: ik stond immers zoveelste op de wereldranglijst. Een paar dagen later sloeg mijn vader de krant open en zijn zag zoon op de voorpagina staan. Onderzoek van mijn pinpas en internetbankieren leerde dat al mijn geld op ging aan gamen.
Door het seksueel misbruik kwamen rond mijn veertiende ook porno en zelfbevrediging in beeld. Toen ik 19 was, ontmoette ik een meisje, mijn huidige vrouw. Ze wilde met me praten, maar ik kon niet met mijn emoties omgaan. Ik was een wrak. Porno legt je emoties plat, je voelt je verdriet niet meer.
Op het moment dat Battlefield offline werd gehaald, was ik in één klap mijn digitale prestatie kwijt. Op mijn negentiende heb ik een zenuwinzinking gekregen, waarvan ik vier jaar heb moeten herstellen. Mijn leven was bagger, één smak ellende.
Nu
God heeft ingegrepen. Hij heeft alles ten goede gekeerd in mijn leven. Het gamen werd steeds grimmiger, steeds ongemakkelijker voor me. Op een gegeven moment heb ik al mijn game-cd’s in de container gegooid. Toen ik dat gedaan had, was ik na een paar weken echter weer boos op mezelf. Vervolgens heb ik ze via Bol.com toch weer aangeschaft.
Via christelijke hulpverlening heeft God me stapje voor stapje genezen. Ik ben met hulpverleners teruggegaan naar de plekken waar het pesten heeft plaatsgevonden en waar het misbruik zich heeft afgespeeld. Ik kan oprecht zeggen dat ik nu, na jaren, zonder pijn kan terugkijken.
God was er ook op het moment van het pesten en het misbruik. Hij heeft me door deze periode heen gedragen. Misbruik en pesten kunnen plaatsvinden, omdat we niet in een volmaakte wereld leven. Je kunt veel meemaken, maar God staat niet toe dat het je boven je pet gaat. God helpt ook door zulke omstandigheden heen.
Mensen vragen zich vaak af waarom God niet ingrijpt, tegen de gruwelijkheden van IS bijvoorbeeld. Ik geloof dat God deze wereld niet aan z’n lot heeft overgelaten. Als Hij Zich had teruggetrokken, was deze wereld er echt heel wat slechter aan toe.
De duivel wil je leven lamleggen. Hij staat klaar om mensen onder vuur te nemen die potentieel gevaarlijk voor hem zijn. Ik had al deze schokkende gebeurtenissen natuurlijk nooit willen meemaken, maar het heeft mijn leven wel verrijkt. Ik mag nu bijvoorbeeld leiding geven aan het jeugdwerk in onze gemeente en mensen helpen die worstelen met pornografie. Porno verkracht het beeld dat God van man en vrouw heeft.
Twee jaar geleden ben ik getrouwd. Ik heb drie jaar lang een prachtig bedrijf met drones gehad. Door aanscherping van de eisen mag ik niet meer vliegen. Ik werk nu als projectleider bij een internationaal bedrijf in zonne-energie. Ik geef wekelijks, wereldwijd, acht uur trainingen per dag voor volle zalen, terwijl ik vroeger enorm stotterde. God heeft gezegd: Ik ga je gebruiken als trainer om Mijn werk in volle glorie te laten zien.
Straks
Gamen blijft een zwakke plek voor me. Op zich is gamen niet verkeerd, vind ik. Ik speel nog weleens. Goed voor je ontwikkeling, voor je ontspanning. Je moet je echter wapenen tegen overmatig gebruik. Door eerlijk en oprecht te zijn. Dat kan alleen als je relatie met God open is.
Voor mensen die bloot staan aan gameverslaving is het goed een vertrouwenspersoon in te schakelen tegenover wie je eerlijk kunt zijn. Ook om je zonden te belijden. Zorg verder dat je je niet verveelt. Ga eropuit, pak dingen aan en maak dingen af. Anders staat de duivel zo weer klaar met zijn pijl en boog.