Het stuk wijzigt de doctrine van de kerk niet. Het huwelijk blijft een verbintenis voor het hele leven. Maar Franciscus keert zich fel tegen overijverig streven de regels na te leven. De priesters moeten zich anders opstellen volgens de paus. De kerk mag niet langer achteroverleunend enkel een oordeel vellen en stenen gooien naar hen die het ideaal van huwelijk en gezin niet kunnen waarmaken.

„Ik begrijp de mensen die liever een strengere pastorale zorg zien die geen verwarring met zich meebrengt. Maar ik geloof oprecht dat Jezus wil dat de kerk zich gevoelig toont voor de goedheid die de Heilige Geest zaait te midden van menselijke zwakheden.”